Tag Archives: ให้เกียรติผู้อื่น

เปรียบดั่งระบบนิเวศน์ … นก สายน้ำ อากาศ ภูเขา ต้นไม้ แมลง … ทุกสิ่งล้วนเป็นระบบนิเวศน์ที่ครบบริบูรณ์ตามการทรงสร้างของพระบิดาแต่แรกเดิม แท้จริงเราแต่ละคนมีหน้าที่เพียงแต่ทำส่วนของตนเองที่พระเจ้า เรียกและตั้งไว้เป็นการเจาะจง เมื่อเรายืนในจุดที่พระเจ้าเรียกและใช้ชีวิตตามการทรงเรียกของตนเอง ส่วนองค์รวมจะบรรจบกันเองอย่างลงตัว อีกทั้งยังมีส่วนของพระเจ้าที่เติมเต็มอีกด้วย แท้จริงพระเจ้าสร้างส่วนนั้นไว้แล้ว เมื่อแต่ละคน แต่ละอย่างเข้าประจำจุดที่ควรเป็นและต้องเป็นอย่างตั้งมั่นคง เราจะมองเห็นส่วนเติมเต็มของพระเจ้าที่ตั้งไว้แต่แรกเริ่มอยู่แล้ว… แต่ที่ไม่สามารถมองเห็นส่วนนั้นได้ เนื่องจากการไม่บรรจบกันของการยืนในจุดที่พระเจ้าเรียก มนุษย์มักคิดแผนการณ์และประมวลผลเองตามที่ตนมองเห็น , เข้าใจ และขนบธรรมเนียม ประเพณี ของบรรพบุรุษ แทนการมองความสมบูรณ์ของพระเจ้า ดังนั้นจึงทำให้หลงประเด็นไปจากการทรงเรียกแท้ และทำให้ไม่สามารถยืนในจุดที่พระเจ้าตั้งเราแต่ละคนส่วนตัวไว้อย่างเพียวๆ 100% … แต่ถึงกระนั้นส่วนของผู้ที่ยืนถูกจุด ตรงล็อคอย่างเหมาะเจาะของน้ำพระทัยพระเจ้า ก็จะพอมองเห็นส่วนเติมเต็มนั้นที่พระเจ้าตั้งไว้ (เนื่องจากพระเจ้าทรงยุติธรรม ผู้ใดจ่ายย่อมได้รับ ผู้ใดแสวงหาย่อมพบ) แต่องค์รวมย่อมต้องให้ทุกคนยืนในจุดของตนเองร่วมกัน ภาพรวมจึงสมบูรณ์แบบ การตัดเสียงสะท้อนที่เป็นเงื่อนไขและคำถาม ที่พาขัดแย้งกับการทรงเรียกของเราอย่างเจาะจง เป็นการปกป้องการหลงไหลเพลิดเพลินไปตามกระแส เนื่องจากเราแต่ละคนมีจุดที่พระเจ้าตั้งไว้ และจุดที่ต้องยืนแตกต่างกัน จึงไม่สามารถนำจุดยืนของอีกคนมาวัดได้ เพราะอาจเป็นการเบนเข็มหรือเบี่ยงเบนออกนอกน้ำพระทัยพระเจ้าแบบเจาะจงในชีวิตของเรา แม้จะยังอยู่ในน้ำพระทัยโดยรวมก็ตาม แต่ส่วนที่พระเจ้าตั้งและเรียกเราไว้นั้นจะขาดแหว่ง ภาพ : ทุกคนต้องประกาศ แต่พระเจ้าจะมีการทรงเรียกแต่ละแบบ แต่ละคน แต่ละกลุ่มอย่างเจาะจง… Read More »

เมื่อเราไม่เข้าใจในสิ่งที่คนๆ หนึ่งทำ ควรคิดในใจก่อนว่า “เขาคงมีเหตุผลของเขา” และแม้เหตุผลของเขาไม่เป็นที่เข้าใจได้เลย อย่างน้อยที่สุด การให้เกียรติเขาย่อมเป็นการดีที่สุด… ใครจะรู้ว่าเขาอาจกำลังเผชิญสิ่งที่ยากอยู่ อย่าบั่นทอนผู้อื่นด้วยการเอาความคิดเห็นส่วนตัวของเราเอง (หรือแม้แต่ของคนอื่น) มาวัดคนๆนี้ เพราะแต่ละคนพระเจ้าเรียก และสร้างไม่เหมือนกัน เมื่อวันเวลาผ่านไป เขาจำเป็นต้องพิสูจน์ชีวิตอยู่แล้วว่า สิ่งที่เขาทำเป็นอย่างไร ถูกหรือผิด สมควรหรือไม่ สำเร็จหรือล้มเหลว เพราะการสงวนการตัดสินย่อมดีกว่า เพราะพระเจ้าไม่ได้ตั้งเราไว้สำหรับการนั้น   เชื่อในส่วนดี 1. การให้เกียรติซึ่งกันและกัน เป็นสิ่งที่ควรกระทำ แทนการวิพากษ์วิจารณ์ 2. หากเราไม่สามารถสนับสนุนผู้อื่นได้ การให้เกียรติก็เป็นอีกหนทางหนึ่งที่จะไม่บั่นทอนเขา ซึ่งเป็นการสนับสนุนทางอ้อม 3. พระเจ้าไม่ได้ตั้งเราให้เป็นผู้พิพากษา การสงวนทุกทาง เพื่อให้ตัวเราเองเดินอย่างถูกต้องย่อมเป็นเหตุให้เราไม่สูญเสียพระพรที่สมควรได้รับ 4. การที่คนๆ หนึ่งไม่สามารถอธิบายอะไรได้มากนักในสิ่งที่เขาทำ ไม่ได้เป็นเหตุให้เกิดบทสรุปว่า เขาทำผิด… ซึ่งเขาอาจจะกำลังทำในสิ่งที่ถูกจุดมากกว่าใครก็เป็นได้   22/07/2014 10:19