Tag Archives: เชื่อฟัง

วิธีการของพระเจ้า หลายครั้งมักไม่เข้าใจ หาเหตุผลมารองรับไม่ได้… บ่อยครั้งที่พระเจ้ามักมีวิธีการที่เกินความเข้าใจของเรา เกินขอบเขตความสามารถของเราที่จะคิดได้ เนื่องจากมนุษย์มีความจำกัดหลายๆ ด้าน ทั้งมิติเวลา ทั้งความรู้ ความสามารถ ประสบการณ์ และอื่นๆ แต่พระเจ้าผู้ทรงสัพพัญญูไม่ทรงถูกจำกัดด้วยสิ่งใดๆ ทั้งสิ้น จึงไม่น่าแปลกใจเลยที่หลายต่อหลายครั้ง แม้จะควาญหาเหตุผลหรือข้อมูลใดๆ ก็ไม่สามารถรองรับแนวทางของพระเจ้าได้เลย แต่เมื่อใดก็ตามที่เชื่อฟังได้… นั่นแสดงว่าสอบผ่าน 2 เรื่อง คือ 1. ความเชื่อ >> เพราะมันมองไม่เห็นด้วยตามนุษย์ ไม่ได้เป็นไปตามปกติวิธี แต่ยังคงเชื่อในพระเจ้าอยู่ 2. ความวางใจ >> การเชื่อฟังแบบหาเหตุผลมารองรับเป็นรูปธรรมไม่ได้ ต้องอาศัยความไว้วางใจต่อผู้ที่เรากำลังเชื่อ จึงจะสามารถเชื่อฟังได้ และไม่ว่าผลจะออกมาเป็นอย่างไร แต่อย่างน้อยที่สุด จะได้รับพระพร 3 ด้าน 1. พระพรแห่งความเชื่อ = ได้รับตามที่ทรงสัญญา ฮบ.11:1 บัดนี้ความเชื่อคือความแน่ใจในสิ่งที่เราหวังไว้ เป็นหลักฐานมั่นใจว่า สิ่งที่ยังไม่ได้เห็นนั้นมีจริง 2. พระพรแห่งความวางใจ = สันติสุข มีกำลัง มีปัญญา 3. พระพรแห่งการเชื่อฟัง… Read More »

ข้าพเจ้าใส่ชุดขาวผ้าโปร่งยาวลากพื้นนั่งอยู่บนรถเข็น โดยมีพระเยซูเป็นผู้เข็นอยู่รถนั้นอยู่ด้านหลัง แต่ขาและเท้าของข้าพเจ้าไม่ได้เป็นอะไรเลย พระพักตร์ของพระเยซูยิ้มด้วยความอบอุ่น สายตาเต็มไปด้วยความเมตตาเปี่ยมไปด้วยความสงบสุข พระเยซูทรงเข็นรถให้กับข้าพเจ้า ส่วนข้าพเจ้าก็หันมองดูรอบๆ ทรงพาเข้ามาท่ามกลางไม้ดอก ไม้ผลนาๆ ชนิด เหล่าผีเสื้อหลากสี บินว่อนล้อมหน้าล้อมหลัง ข้าพเจ้าเพลิดเพลินและสนุกสนานกับการที่ผีเสื้อบินมาตอมและให้จับสัมผัสกับตัวมัน สีของมันช่างสดจนกระทั่งรู้สึกได้เลยว่ามันดูมีชีวิตชีวาอย่างมาก เห็นถึงลวดลายของผีเสื้อได้อย่างชัดเจน กลิ่นหอมของดอกไม้อบอวนเต็มไปหมดทั่วพื้นที่  ได้ยินเสียงน้ำไหลเอื่อยๆ และสารพัดสิ่งมีชีวิตกำลังรื่นเริง เสมือนจะประชันเสียงกัน แต่ก็กลับประสานเสียงเป็นบทเพลงที่ไพเราะก้องกังวานและมีชีวิตชีวาอย่างลงตัว พาให้อดยิ้มร่าไปด้วยความตื่นเต้นกับสิ่งรอบกายไม่ได้ …. ขณะที่กำลังเพลิดเพลินกับความงดงาม ความสวยงาม ตื่นตาตื่นใจกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า หัวเราะไป ชวนพระเยซูดูไป แต่พระองค์ก็ทรงยิ้มพรางกับเข็นรถไปเรื่อยๆ ยิ่งเข็นไปไกลมากเท่าไร สังเกตที่ชายกระโปรงก็ยิ่งยาวออกไปเรื่อยๆ พลิ้วไปกับสายลม แต่ไม่เป็นอุปสรรคต่อการเข็นรถนั้นของพระเยซูเลยสักนิด เมื่อข้าพเจ้าเหลือบหันไปมองแล้วก็รู้สึกแอบปลาบปลื้มใจเสมือนว่าพิเศษสุดๆ สำหรับหญิงสาว สักครู่หนึ่งข้าพเจ้าสังเกตุเห็นบรรยากาศโดยรอบด้านเปลี่ยนไปจนรู้ตัวอีกทีก็มีเสียงผุดภายในว่า “นี่คือเอเดน” เข้าไปอยู่ในสวนเอเดนตั้งแต่เมื่อไรยังไม่ทันรู้ตัวเลยด้วยซ้ำ… ณ เอเดน ต้นไม้นั้นเด่นตระง่านตั้งอยู่บนเนินดินที่สูงขึ้นมาเล็กน้อยจากพื้นผิวทั่วๆ ไป โดยรอบของฐานต้นไม้นี้ มีสายน้ำเล็กๆ ล้อมรอบ แต่มองลักษณะภายนอกของต้นไม้นั้นแล้วก็เหมือนๆ กับต้นอื่น ไม่ได้มีลักษณะเด่นหรือแตกต่างไปจากต้นอื่นๆ มากนัก ข้าพเจ้าถามพระเยซู “พระองค์เจ้าข้า นี่คือเอเดนหรอค่ะ” ในขณะที่ตัวเองกระโดดออกจากรถเข็น ค่อยๆ เดินเข้าไปใกล้ต้นไม้นั้นยิ่งขึ้น ตื่นตระหนกกับสิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้า… Read More »

บาง เวลาเราอาจค้นพบว่า..เส้นทางที่เรากำลังก้าวเดินเมื่อเริ่มต้น….มีคนมากมายที่เริ่มด้วยพร้อมๆ กับเรา แต่เมื่อเราเดินไปเรื่อยๆ คนเหล่านั้นเริ่มลดน้อยลง อาจด้วย … – การเร่งฝีเท้าที่ไม่เท่ากัน – หรืออาจมาจากใครบางคนที่เลิกเดินเส้นทางนี้ไปแล้ว – หรือหนทางที่เราเดินอาจผิดเส้น – หรือเป็นไปได้ที่เราเดินมาถูกทางแล้วแต่เนื่องจากระยะทางที่แสนยาวไกล และทางก็แคบความสะดวกสบายค่อยๆลดน้อยลง การที่คนจะเดินไปจนถึงปลายทางย่อมลดลง – หรืออาจเป็นไปได้ที่แต่ละคนค้นพบเส้นทางเดินของตนเอง ตามของประทาน การทรงเรียก เราจำต้องเดินไปยังเส้นทางย่อยของแต่ละคน แต่เส้นทางหลักยังคงเป็นเส้นเดียวกัน คือ เส้นที่มุ่งสู่ความไพบูลย์ ลักษณะทาง 1. เริ่มต้นด้วยทางกว้าง แต่เมื่อเดินไปอาจจะค่อยๆ แคบลง 2. ตลอดทั้งเส้นทางแคบ 3. ตลอดทั้งเส้นกว้าง 4. เริ่มต้นด้วยทางแคบ แต่เมื่อเดินไปอาจค่อยๆ กว้างขึ้นก็ได้ ไม่ว่าลักษณะเส้นทางจะเป็นแบบใดก็ตาม เป็นที่รู้กันอย่างแน่นอนแล้วว่า ทางของพระองค์นั้นก็แคบคนจะเดินก็น้อย ถ้าเราเลือกที่จะเดินกับพระเจ้าเราควรรับรู้และเตรียมตัวเตรียมใจให้พร้อม แต่เนิ่นๆ เพื่อเราจะไม่ล้มเลิกในกลางคัน ในระหว่างทางเดินนั้น..แม้จะแคบและเดินลำบากเราก็ไม่ได้เดินแต่ลำพัง บางเวลาอาจมีบ้างที่เรารู้สึกโดดเดี่ยวและอ้างว้าง เพราะบางช่วงของทางนั้นมันแคบเสียจนเดินไปได้เพียงแค่ทีละคน หรือบางช่วงอาจต้องบีบตัวของเราเพราะมันแคบกว่าลำตัวของเราเสียอีก …. ยิ่งสูง ยิ่งทางไกลออกไป ยิ่งลึกกับพระเจ้า บางครั้งดูเหมือนหาใครสักคนที่จะเข้าใจเราช่างยากเย็นเหลือเกิน บางครั้งอาจไม่ใช่เพราะคนไม่เข้าใจเรา แต่เพราะเราเองก็ไม่รู้จะอธิบายอย่างไรดี… Read More »