ยิ่งสูงยิ่งหนาว
บาง เวลาเราอาจค้นพบว่า..เส้นทางที่เรากำลังก้าวเดินเมื่อเริ่มต้น….มีคนมากมายที่เริ่มด้วยพร้อมๆ กับเรา แต่เมื่อเราเดินไปเรื่อยๆ คนเหล่านั้นเริ่มลดน้อยลง อาจด้วย … – การเร่งฝีเท้าที่ไม่เท่ากัน – หรืออาจมาจากใครบางคนที่เลิกเดินเส้นทางนี้ไปแล้ว – หรือหนทางที่เราเดินอาจผิดเส้น – หรือเป็นไปได้ที่เราเดินมาถูกทางแล้วแต่เนื่องจากระยะทางที่แสนยาวไกล และทางก็แคบความสะดวกสบายค่อยๆลดน้อยลง การที่คนจะเดินไปจนถึงปลายทางย่อมลดลง – หรืออาจเป็นไปได้ที่แต่ละคนค้นพบเส้นทางเดินของตนเอง ตามของประทาน การทรงเรียก เราจำต้องเดินไปยังเส้นทางย่อยของแต่ละคน แต่เส้นทางหลักยังคงเป็นเส้นเดียวกัน คือ เส้นที่มุ่งสู่ความไพบูลย์ ลักษณะทาง 1. เริ่มต้นด้วยทางกว้าง แต่เมื่อเดินไปอาจจะค่อยๆ แคบลง 2. ตลอดทั้งเส้นทางแคบ 3. ตลอดทั้งเส้นกว้าง 4. เริ่มต้นด้วยทางแคบ แต่เมื่อเดินไปอาจค่อยๆ กว้างขึ้นก็ได้ ไม่ว่าลักษณะเส้นทางจะเป็นแบบใดก็ตาม เป็นที่รู้กันอย่างแน่นอนแล้วว่า ทางของพระองค์นั้นก็แคบคนจะเดินก็น้อย ถ้าเราเลือกที่จะเดินกับพระเจ้าเราควรรับรู้และเตรียมตัวเตรียมใจให้พร้อม แต่เนิ่นๆ เพื่อเราจะไม่ล้มเลิกในกลางคัน ในระหว่างทางเดินนั้น..แม้จะแคบและเดินลำบากเราก็ไม่ได้เดินแต่ลำพัง บางเวลาอาจมีบ้างที่เรารู้สึกโดดเดี่ยวและอ้างว้าง เพราะบางช่วงของทางนั้นมันแคบเสียจนเดินไปได้เพียงแค่ทีละคน หรือบางช่วงอาจต้องบีบตัวของเราเพราะมันแคบกว่าลำตัวของเราเสียอีก …. ยิ่งสูง ยิ่งทางไกลออกไป ยิ่งลึกกับพระเจ้า บางครั้งดูเหมือนหาใครสักคนที่จะเข้าใจเราช่างยากเย็นเหลือเกิน บางครั้งอาจไม่ใช่เพราะคนไม่เข้าใจเรา แต่เพราะเราเองก็ไม่รู้จะอธิบายอย่างไรดี… Read More »