ที่ซ่อนในยามสงคราม
ในเวลาที่เราได้ก้าวเข้าสู่สงครามนั้น อาจจะมีบางช่วงเวลาที่มันยาวนาน เพราะขนาดแต่ละสงครามยาวนานและหนักหนาไม่เท่ากัน ดังนั้นการเตรียมชีวิตให้พร้อมสำหรับการเข้าสู่ช่วงเวลานั้นจึงสำคัญมาก เพราะเราไม่อาจรู้ระยะเวลาที่จะสิ้นสุดแน่นอนได้เลย และหากการเตรียมเข้าสู่สงครามเป็นสิ่งสำคัญแล้วเพียงใด ในระหว่างที่เราอยู่ในสงครามนั้นยิ่งสำคัญกว่า เพราะเราจำเป็นต้องระมัดระวังทุกย่างก้าวของเรา ทั้งกาย ใจ วิญญาณและความคิด เพราะรอบด้านเราเต็มไปด้วยการล่อลวงให้เราหลงและการโจมตีให้เราล้มลง และในเวลาเช่นนี้ …เมื่อความเมื่อยล้าและความหนักหน่วงที่ดูเหมือนเกินกำลังของเรา (แท้จริงไม่มีสักสงครามเดียวที่ง่ายดาย แต่ที่เราทำมันได้และผ่านสิ่งที่ยากเย็นไปได้เพราะการช่วยเหลือของพระองค์ ต่างหาก ที่เป็นเช่นนี้เพื่อไม่ให้เราหยิ่งและหลงทางว่า…. “ฉันทำได้ด้วยกำลังของเราเอง”…) บวกกับเวลาที่ยาวนานออกไปเรื่อยๆ เรามองไม่เห็นว่าจะไปอย่างไร นอกเสียจากปลายทางที่ทรงสัญญาแล้ว เรามองไม่เห็นสิ่งอื่นใด ….ทั้ง… เพื่อนร่วมทาง เส้นทางที่กำลังก้าวไป หนทางที่จะจัดการกับศัตรูให้อยู่หมัด …สารพัดสิ่งเริ่มประดังเข้ามาเป็นเหตุผลที่สนับสนุนให้หันหลังกลับหรือ เลิกรากลางคันได้อย่างดี *** แต่พระองค์ไม่ปรารถนาเช่นนั้น …. :: เมื่อเราอยู่ในสงครามเราไม่สามารถร้องไห้กลับบ้านได้ทุกเมื่อตามความพอใจของ เรา เราไม่สามารถเลิกหรือหยุดกลางคันได้เหมือนการเดิน shopping เพราะ… 1. เราจะเป็นผู้แพ้ในทันที และเราอาจจะเข็ดขยาดกับสงครามครั้งนั้นเลยก็เป็นได้ 2. ถ้าเราไม่ชนะ นั่นหมายความว่า การโจมตีและการล่อลวงในสงครามครั้งนั้นจะมีชัยเหนือเราต่อไปได้อีกนาน เท่าที่เราจะลุกขึ้นสู้ต่อไป 3. เราจะสูญเสียกำลังและพลังโดยเปล่าประโยชน์ตลอดเส้นทางที่ผ่านมาของสงครามครั้งนั้น 4. เราอดรับพระสัญญาที่พระเจ้าให้ไว้กับเราในปลายทางและเราก็ไม่ได้เห็นมันด้วยตา สัมผัสมันด้วยใจ รับมันไว้เป็นประสบการณ์ชีวิตของเราเอง 5. สิ่งสำคัญคือพระเจ้าเสียใจ เพราะ… Read More »