Category Archives: ข้อคิดสะกิดใจ

บางครั้งคนเราก็อ่อนแรง และ หมดกำลังอย่างสิ้นเชิง … ในการที่จะลุกขึ้น ❌~ ไม่ใช่ว่า .. เขาไม่ต้องการจะหลุดพ้น❌~ ไม่ใช่ว่า .. เขาอยากจะจมปลักอยู่อย่างนั้น❌~ ไม่ใช่ว่า .. เขาไม่เลือกที่จะก้าว .. แต่ .. 💔~ เขาแค่ .. ไม่รู้วิธีการที่จะก้าวไปอย่างไร💔~ เขาแค่ .. ไม่มีกำลังเหลือแล้ว ที่จะพยุงตัวเองขึ้น💔~ เขาแค่ .. หาทางออกที่ดีกว่านี้ ยังไม่เจอ …. และ …. 🫂~ เขาต้องการ .. กำลังใจที่ดีจากใครสักคน🫂~ เขาต้องการ .. ใครก็ได้ที่ช่วยพยุงเขาลุกขึ้น🫂~ เขาต้องการ .. ทางออกที่แท้จริง (ไม่ใช่ให้ลองผิดลองถูก) . . . ❤️‍🩹คนที่บาดเจ็บ ก็คือ “มีแผลสด” … ย่อมไม่มีแรงเหมือนคนปกติบางทีหลายๆ เรื่องก็เป็นเหมือนปัญหาที่วกวน และ วนเวียนอยู่ซ้ำๆ… Read More »

ชีวิตคนเรามีหลายด้าน หลายองค์ประกอบ … เมื่อใดก็ตามที่เรามุ่งเน้นเพียงแค่อย่างเดียว เมื่อนั้นความบิดเบี้ยว >> จะนำพาไปสู่วังวนเดิมๆ ที่ไม่อาจก้าวข้ามไปถึง step ที่สูงขึ้น หรือ ก้าวไม่พ้นจากจุดเดิมๆ ~ เพราะบางสิ่งไม่ได้เกิดขึ้น ด้วยมุมเดียว ด้านเดียว~ เพราะบางครั้งที่ไปต่อไม่ได้ เพราะสุดทางแล้ว การเดินกับพระเจ้า หรือ การใช้ชีวิตก็ตามแต่ … จำเป็นต้องเรียนรู้ และ เข้าใจในหลากหลายมุม เพื่อจะก้าวต่อไปข้างหน้าการเติบโตขึ้น .. คือ “การที่เราต้องขยายชีวิตออก ทั้งมุมมอง และ พัฒนาการด้านต่างๆ” หากแต่เรายึดสิ่งเดิมๆ ประสบการณ์เดิมๆ ไว้ โดยไม่พัฒนาสิ่งอันใดต่อไปเลย .. สิ่งที่เคยมี , เคยเป็น , เคยได้รับ >>> ก็เป็นเพียงแค่ประสบการณ์ครั้งหนึ่งในชีวิต มันไม่สามารถคงทนตลอดไป ด้วยเหตุผลที่ว่า “ตัวเราเองไม่สามารถรักษาระยะได้” . การรักษาประสบการณ์ต่างๆ ไว้ให้คงทนกับเรายาวนาน คือ “การรักษาเงื่อนไขที่ทำให้สำเร็จนั้นไว้ให้ได้”~ บางคนฝันหวานถึง “การเจิมที่เคยได้รับ” (แต่หลงลืมมาตรฐานความสดใหม่)~… Read More »

🤔แม้หลายครั้งเราพยายามจะข่มความสงสัยนั้นไว้ แต่เมื่อใดก็ตามที่ .. เราต้องเผชิญหน้ากับสิ่งที่ไม่เป็นไปตามที่พระสัญญาว่าไว้ ความสงสัยนั้นย่อมผุดขึ้นมาเป็นเรื่องปกติ เพราะระบบสมอง 🧠 กับ หัวใจ 🫀 ได้เชื่อมต่อ และ เรียกร้องให้ “ค้นหาคำตอบที่แท้จริง” (อันเป็นกลไกที่พระเจ้าใส่ไว้ในตัวมนุษย์เราทุกคน) ⚠️เมื่อใดก็ตามที่เราขจัดความสงสัยด้วยการข่มเอาไว้ … แทนที่จะค้นหาคำตอบที่แท้จริงให้พบ ความสงสัยนั้นจะวนเวียนกลับมาเรื่อยๆ จนกระทั่งรู้สึกผิด หรือไม่ก็ เลิกเชื่อในเรื่องนั้นๆ สิ่งนั้นๆ ไป. . .. . .. . . 🔐* ความจริงอีกด้านหนึ่ง … เราสามารถสงสัยได้ เพื่อนำพาตัวเราไปสู่การค้นหาคำตอบ หรือ ที่เรียกว่า “แสวงหาน้ำพระทัยพระเจ้าสำหรับเราในเรื่องนั้นๆ” . . . ❌* อย่าหยุดความสงสัยไว้ที่ การเลิกเชื่อ หรือ ไม่เชื่อ !!!!! .. แต่ ..🚩 จงเดินตามความสงสัยนั้นไป หาคำตอบในพระเจ้าให้เจอ = แสวงหา จนกว่าจะพบน้ำพระทัยพระเจ้าสำหรับเราในเรื่องนั้นๆ📍=… Read More »

เรื่องของการทนทุกข์เพื่อพระคริสต์ ไม่ใช่ทุกคนจะมีชีวิตที่ต้องทนทุกข์เพื่อพระคริสต์ … .. แต่ .. ** ผู้ใดที่ถูกเรียกให้ทนทุกข์เพื่อพระคริสต์ = เขาจะได้รับมงกุฎงามบนแผ่นดินสวรรค์เป็นรางวัล ส่วนบนแผ่นดินโลกนี้ = เขาจะเป็นผู้ที่พระเจ้าทรงรัก และ ได้ชื่อว่า “เจ้าเป็นบุตรที่รักของเรายิ่งนัก” อันเป็นประสบการณ์เดียวกันกับพระเยซูที่ได้รับชื่อนี้เป็นตราประทับตลอดไป ** . . . การทนทุกข์ ไม่ใช่เรื่องง่าย และ เป็นเรื่องที่ลำบากแสนเข็ญ … .. แต่ .. การทนทุกข์เพื่อพระคริสต์ >>> เป็นเรื่องที่พระเจ้าทรงเลือกสรรเพื่อใครบางคนเท่านั้น ที่มีคุณสมบัติพอที่จะได้รับเกียรติร่วมกับพระองค์อันเป็นสิ่งที่นิรันดร ~ ไม่มีใครแย่งชิงไปได้ ~ ไม่มีใครลดทอนลงได้ ~ ไม่มีใครให้แก่เราได้ . เกียรติยศนี้ = คือ = พระเกียรติเดียวกันกับที่เรามอบถวายแด่พระเจ้าแต่นามเดียว >>> แต่พระเจ้ากลับสวมมันไว้บนศรีษะของเรา :: ด้วยเหตุว่า “เรายอมทนทุกข์เพื่อพระองค์” . ~ ถ้าความทุกข์ที่เราต้องทนอยู่นั้น .. เป็นความทุกข์ตามธรรมดาโลกนี้… Read More »

เรื่องการตัดสินผู้อื่น … หากวันหนึ่งทุกอย่างปรากฎความจริงต่อหน้าเรา (โดยเฉพาะในแง่มุมที่เราไม่เคยคิดถึง , ไม่เคยเปิดใจ , ไม่เคยเปิดหูฟัง , …) … หลายครั้งอาจเกมพลิก กลายเป็น “เราเองที่ต้องกลับใจใหม่ และ ขอโทษ” +++.การสงวนตนเองไม่ตัดสินผู้อื่น เป็นเรื่องยากที่ต้องฝึกฝน … เพราะสังคมโลกทุกวันนี้มักนำพา และ เร่งเร้าให้เราตัดสินใครต่อใคร ทั้งที่เราไม่ได้มีสิทธิมีส่วนใดๆ ในการนั้นเลย (โลกในปัจจุบันนี้การตัดสินผู้อื่นเป็นเรื่องปกติที่ใครๆ ก็ทำกัน เป็นวัฏจักรที่สนุกสนาน … แต่ไม่มีใครคำนึงถึงผลเสียที่เกิดขึ้น และ ผลสะท้อนที่ต้องรับเมื่อเรายืนในจุดที่ตัดสินผู้อื่น).บางทีการตัดสินผู้อื่นอาจเกิดจาก …~ เราเองที่ขาดประโยชน์~ เราเองที่มีบาดแผล~ เราเองที่ยังมีความเป็นเด็กในตัวตนเอง~ เราเองที่ทำผิด แต่ไม่ยอมรับ~ เราเองที่ยังไม่ได้รับรู้ข้อมูลความจริงอย่างครบด้าน (บางทีก็แค่ฟังต่อๆ กันมา)~ เราเองคิดผิด นึกว่า “ตนเองแน่กว่าชาวบ้านเขา” *** พระเจ้าทรงยุติธรรมทั้งต่อเราและต่อเขา >>> เหตุนี้เอง … “ใครเดินตามทางที่ชอบธรรม ผู้นั้นย่อมได้รับการผดุงความยุติธรรมอย่างแน่นอน” โดยเฉพาะผลแห่งการไม่ตัดสินผู้อื่น <<< ซึ่งอย่างน้อยที่สุด “#คำร้องทูลของเราจะใสสะอาด” >>>… Read More »

พระพรกระปิบกระปอย … *** ความจริงแล้ว พระเจ้าของเรายิ่งใหญ่ ทรงประทานพระพรที่ไม่เล็กน้อยเลย แต่เพียงพอ และ มากล้น สำหรับผู้ที่รัก และ ติดตามพระองค์อย่างสุดใจ *** ??? แต่เหตุใดที่คนบางคนก็รักพระเจ้าอย่างสุดใจ แต่พระพรกลับสวนทาง ได้รับเพียงแค่กระปิปกระปอย ปะปนกับความทุกข์ที่มาเป็นระรอกแล้วระลอกเล่า อย่างไม่ได้ชัยชนะเสียที ??? นั่นเพราะ วิถีการดำเนินชีวิตบางด้านที่ไม่สอดคล้องกับพระพรที่จะไหลลงมาถึงตนเอง และ ครัวเรือน !!!~ บางคนรักพระเจ้ามาก .. พร้อมๆ กับการบ่นด่า~ บางคนคิดว่า “ตนเองบริสุทธิ์” .. พร้อมๆ กับชี้นิ้วต่อว่าผู้อื่น~ บางคนถวายมาก .. พร้อมๆ กับการฉ้อโกงเล็กๆ น้อยๆ ด้านอื่นๆ..เหตุนี้เอง พระพรจึงไม่หลั่งไหล ในแบบที่ควรเป็น เพราะ พระเจ้าทรงยุติธรรม ไม่ว่าจะต่อผู้ใดก็ตาม (ทั้งผู้ที่เชื่อ และ ไม่เชื่อพระเจ้า)❌อย่าดำเนินชีวิตแบบขาดสมดุลย์❌อย่าคิดว่า “ดีแล้ว” แค่บางด้านก็พอ จะหักล้างด้านอื่นๆ❌อย่าลืมว่า “มีวิถีแห่งพระพร” ก็ “มีวิถีแห่งคำแช่งสาป”📌แต่จงจำไว้ว่า …… Read More »

นกไม่กลัวฝน ในยามที่ฝนตก มันจะเกาะกิ่งไม้ และ ทำความสะอาดขนของมัน พร้อมทั้ง รับความชุ่มฉ่ำ จากสายฝน แต่หากฝนตกหนัก ลมแรง นกจะบินไปหาที่หลบซ่อน แล้วรอจนกว่าฝนจะซาลง เพื่อออกมาเล่นน้ำฝน รับความสดชื่นชำระล้างปีกของมัน ไซร้ตามซอก รายละเอียดของปีกให้สะอาด นกไม่พร่ำบ่นเวลาแห้งแล้ง เมื่อถึงเวลาที่ ที่ประจำของมันแห้งแล้ง ไม่มีอาหารจะกิน หรือ ไม่เพียงพอ มันจะย้ายถิ่น เพื่อหาอาหารดำรงชีวิต มันไม่พร่ำบ่นต่อสิ่งเลวร้าย หรือ แย่ๆ แล้วทนอยู่ตรงนั้น แต่มันจะขวนขวายออกหาที่ใหม่ๆ ที่มีอาหาร เพียงพอต่อการดำรงชีพของมัน วิถีของนก 1.    มันไม่บ่นพร่ำเพรื่อ มันมีชีวิตอย่างมีสุขได้ ท่ามกลางสภาพแวดล้อม ของมันเอง •    เมื่อใดก็ตามที่สภาพแวดล้อมไม่เอื้ออำนวย >> มันจะเพิ่มความขยัน เพื่อหาแหล่งใหม่ๆ ในการดำรงชีพของมันเอง •    เมื่อใดก็ตามที่สภาพแวดล้อมเอื้ออำนวย >> มันจะใช้ชีวิตแบบชิวๆ เพื่อเก็บกินสิ่งเหล่านั้นด้วยความสวยงาม •    เสียงนกร้องจึงเป็นเสียงแห่งความไพเราะของธรรมชาติ อีกทั้งยังสะท้อนถึงสภาพ รอบๆ ด้วยซ้ำ 2.    มันไม่จำกัดตนเอง… Read More »

มธ.22 : 36-40 36“ท่านอา‌จารย์ในธรรม‍บัญญัตินั้นพระ‍บัญญัติข้อไหนสำคัญที่‍สุด?” 37พระ‍เยซูทรงตอบเขาว่า“ ‘จงรักองค์‍พระ‍ผู้‍เป็น‍เจ้าของท่านด้วยสุดใจของท่านด้วยสุดจิตของท่าน’และด้วยสุดความคิดของท่าน 38นั่นแหละเป็นพระ‍บัญญัติข้อสำคัญอันดับแรก 39ข้อที่สองก็เหมือน‍กันคือ‘จงรักเพื่อน‍บ้านเหมือนรักตน‍เอง’ 40ธรรม‍บัญญัติและคำของผู้‍เผย‍พระ‍วจนะทั้ง‍หมดก็ขึ้นอยู่กับพระ‍บัญญัติสองข้อนี้” (มก.12:28-34 ; ลก.10:25-28) ไม่มีบัญญัติใดใหญ่กว่าทั้ง 2 ข้อนี้ หากไม่รู้ว่าจะตัดสินใจอย่างไร? ให้อิงกลับมาที่ 2 ข้อนี้ก่อน เพื่อลดช่องทางเลือกให้แคบลง แท้จริงในการดำเนินชีวิตแต่ละวัน มีหลายสิ่งเข้ามาให้เลือก ให้ตัดสินใจอยู่เสมอๆ บางสิ่งขาวดำ เลือกได้ชัดเจนไม่ยาก แต่บางสิ่งไม่มีเส้นชัดเจนขนาดนั้น ไม่มีอะไรถูก หรือ ผิด เพียงแต่อยู่ที่การลำดับความสำคัญ และ การให้น้ำหนักต่างหาก!! หากเราให้น้ำหนักกับสิ่งใดลงไป นั่นย่อมสะท้อนถึงผลลัพธ์ที่จะกลับมาถึงเรา พระเยซูทรงชี้แนะอย่างชัดเจนว่า ในท่ามกลางบัญญัติหลายข้อของพระเจ้า ข้อที่สำคัญที่สุด คือ รักพระเจ้าสุดจิต สุดใจ สุดกำลัง ความคิด ดังนั้นไม่ว่าจะเลือก หรือ จะทำอะไร หากอิงข้อนี้เป็นอันดับแรก ย่อมทำให้เราสามารถรู้คำตอบว่าสิ่งใดคือ “น้ำพระทัยพระเจ้า” ได้ง่ายที่สุด … ตัวเลือกของเรานั้น มาจากคำว่า “รักพระเจ้าสุดจิต สุดใจ สุดกำลัง ความคิด”… Read More »

การเฝ้าเดี่ยวในแต่ละวันเปรียบเสมือน เวลาสะบาโต คือ “เวลาแห่งการหยุดพัก” บางคนใช้เวลากับการร้องขอในสิ่งที่ตนเองต้องการ บางคนใช้เวลากับการระบายในสิ่งที่พบเจอแต่ละวัน บางคนใช้เวลากับการใคร่ครวญสิ่งต่างๆ บางคนใช้เวลากับการนั่งเงียบๆ นิ่งๆ เพื่อรับกำลังจากพระเจ้า ไม่ว่ารูปแบบการเฝ้าเดี่ยวของเราจะเป็นอย่างไร มีน้ำหนักตรงไหนก็ตาม … แต่อย่าลืมว่า เราสามารถให้การเข้าเฝ้าพระเจ้าของเราเป็นเวลาสะบาโตได้ ความหมายของสะบาโต ปฐก.2:1-3 2:1 ดังนี้ ฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลกทรงสร้างขึ้นให้สำเร็จ พร้อมทั้งบรรดาบริวารของฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลกนั้น 2:2 และในวันที่เจ็ดพระเจ้าก็เสร็จงานของพระองค์ซึ่งพระองค์ได้ทรงกระทำมาแล้วนั้น และในวันที่เจ็ดพระองค์ทรงหยุดพักจากการงานทั้งสิ้นของพระองค์ซึ่งพระองค์ได้ทรงกระทำมาแล้วนั้น 2:3 และพระเจ้าทรงอวยพรวันที่เจ็ดและทรงตั้งวันนี้ไว้เป็นวันบริสุทธิ์ เพราะในวันนั้นพระองค์ได้ทรงหยุดพักจากการงานทั้งสิ้นของพระองค์ซึ่งพระเจ้าได้ทรงเนรมิตสร้างไว้และทรงกระทำมาแล้วนั้น อพย.20:8-11 20:8 จงจดจำวันสะบาโตไว้ เพื่อถือรักษาให้เป็นวันบริสุทธิ์ 20:9 เจ้าจงกระทำกิจการงานทั้งสิ้นของเจ้าในหกวัน 20:10 แต่วันที่เจ็ดนั้นเป็นสะบาโตของพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า ในวันนั้นเจ้าอย่ากระทำการงานใด ๆ คือเจ้าเอง หรือบุตรชาย บุตรสาวของเจ้า หรือทาสชายหญิงของเจ้า หรือสัตว์ใช้งานของเจ้า หรือแขกที่อาศัยอยู่ภายในประตูเมืองของเจ้า 20:11 เพราะในหกวันพระเยโฮวาห์ทรงสร้างฟ้าสวรรค์ และแผ่นดินโลก ทะเล และสรรพสิ่งซึ่งมีอยู่ในที่เหล่านั้น และในวันที่เจ็ดทรงหยุดพักสงบ เพราะฉะนั้นพระเยโฮวาห์ทรงอวยพรวันสะบาโต และทรงตั้งวันนั้นไว้เป็นวันสักการะบูชา อพย.16:28-30 16:28 และพระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า “พวกเจ้าจะปฏิเสธไม่รักษาบัญญัติทั้งหลายและราชบัญญัติต่าง… Read More »