ครั้งนึงข้าพเจ้าเคยอยู่ในสภาวะที่รู้สึกว่า …
?? ทำไมมีแต่เราที่ยืนอยู่ตรงนี้
?? สงครามนี้จะมีใครสักคนร่วมด้วยไหม
?? จะผ่านมันไปได้อย่างไร ย่านฟ้าที่เต็มไปด้วยสิ่งที่เกินตัว เป็นเราจริงๆ หรือที่ต้องอยู่ตรงนี้
?? ถ้าเรายังคงสู้ต่อไป ใครกันที่จะดูแลและช่วยเหลือส่วนอื่นๆ ของชีวิตเรา พ่อแม่พี่น้อง ความเป็นอยู่ของเรา…
…..
ความรู้สึกที่อยากให้ทุกอย่างผ่านไปและจบสิ้น การเร่งรัดเกิดขึ้น แม้รู้ว่ายังไม่ใช่เวลาและพระองค์ยังทำการของพระองค์ไม่เสร็จในเรา….
อยู่มาวันนั้น ขณะที่ข้าพเจ้าร้องเรียกหาพระองค์….
ข้าพเจ้าเห็นพระเยซูเสด็จมาเยี่ยมข้าพเจ้า ครั้งนี้ทรงมาพร้อมกับทูตสวรรค์ที่ยืนอยู่ด้านหลังของพระองค์อีก 4 ตน (แต่ใบหน้าของทูตสวรรค์ทั้ง 4 ช่างดูเศร้าเหลือเกิน)
พระเยซู ตรัสกับข้าพเจ้าว่า : “เรารู้ว่าเจ้าเหนื่อย แต่ใจของเจ้าไม่อาจละทิ้งเราไปได้ นี่แหนะ เรามีความจริงบางอย่างที่เจ้าไม่เคยรู้จะบอกแก่เจ้า ทูตสวรรค์ทั้ง 4 ทำงานร่วมกับเจ้า เขาทำงานได้เมื่อเจ้าลุกขึ้นและเขาจะทำไม่ได้เมื่อเจ้าไม่ลุกขึ้นหรือก้าวไป เพราะทูตสวรรค์ทั้ง 4 มีหน้าที่ตามนี้คือ
1. ทูตสวรรค์แห่งการปกปักรักษา >> ผู้ดูแลบุคคลที่เจ้ารัก วัตถุที่เราให้หรือสิ่งต่างๆ ที่เจ้าเป็นกังวลว่าผู้ใดจะดูแล เรานี่แหละเป็นพระเจ้าที่ตั้งทูตตนนี้ไว้ดูแลสิ่งเหล่านั้น
2. ทูตสวรรค์แห่งการเสริมแรง >> เมื่อเจ้าหมดแรงหรืออ่อนแรงจากการสู้รบในย่านฟ้า ที่เกินความสามารถตามธรรมดาของเจ้า เขาจะคอยสนับสนุนและเสริมแรงเจ้า
3. ทูตสวรรค์แห่งการปกป้อง >> เขาจะคอยปกป้องไม่ให้ซาตานเข้ามาจู่โจมเจ้าในขณะที่เจ้ากำลังทำการของเรา เพื่อให้เจ้าผ่านไปให้ได้
4. ทูตสวรรค์แห่งการสรรเสริญ >> การสรรเสริญจะทำให้บรรยากาศในย่านฟ้าอยู่ฝ่ายเรา เขาจะบินโดยรอบและสรรเสริญเราในขณะที่เจ้าทำการนั้นร่วมกับเรา
แต่เขาทั้ง 4 ทำงานภายใต้การเคลื่อนและการยอมจำนนของเจ้า เพราะเขาทำหน้าที่สนับสนุนเจ้าเพื่อให้เจ้าทำงานของเรา เพื่อให้เจ้าร่วมกับเรา หากเจ้าหยุดหรือชะงักเขาก็หยุดและชะงักเช่นกัน (ถึงตรงนี้ข้าพเจ้าเข้าใจแล้วว่าทำไมหน้าของทูตสวรรค์เหล่านั้นช่างดูเศร้าเหลือเกิน เพราะเขาต้องการให้ข้าพเจ้าลุกขึ้น เขาเป็นเหมือนคนที่คอยสนับสนุนแต่เขาเศร้า เมื่อข้าพเจ้าไม่ก้าว เขาก็ทำอะไรไม่ได้ ทั้งสิ้น) ลูกเอ๋ย…นี่เป็นเพียงทูตสวรรค์ที่เรามอบให้เพื่อสนับสนุนและคอยให้ความช่วยเหลือ เจ้า …,ส่วนเรานั้นอยู่กับเจ้า ไม่มีสักครั้งที่เราทอดทิ้งเจ้า เราไม่รู้หรือว่ากำลังของเจ้ามีแค่ไหน? จะมีสักกี่คนและกี่ครั้งที่เราทำงานผ่านในย่านฟ้า…”
จากนั้นพระเยซูก็ทรงมองข้าพเจ้า ทำให้สัมผัสได้ถึงกำลังเรี่ยวแรง ความมั่นใจ กลับใจใหม่ที่ท้อใจ เสียใจที่หยุดชะงัก เศร้าใจที่ครั้งหนึ่งความเหงาบั่นทอนตนเองได้ ข้าพเจ้าตั้งใจใหม่แลพร้อมจะเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง
** มีหลายสิ่งที่พระองค์ทำและมีหลายอย่างที่ทรงส่งมาเพื่อช่วยเรา แต่เราไม่เคยรู้ นอกจากแค่พระสัญญาเท่านั้นที่พอจะรู้ ทำให้เมื่อเราเหนื่อย เราพยายามหาทางจะเลิกรา เพราะเราคิดว่าไม่มีใครหรือสิ่งใดอยู่ข้างเรา (แท้จริงผิดถนัดเลย)
27/10/2011 0:38 