พวกเขาไม่กลับใจ ร้องโอดครวญเพียงเพื่อต้องการพ้นจากที่นั่งอันแสนลำบากยากเข็ญของเขา แต่หากลับใจไม่ คนพวกนี้ ไม่มีแม้แต่ใจสำนึกผิด เขาเริงร่าระบำกับความบาปชั่ว หาที่สิ้นสุดไม่ได้ การดื่มกินของเขาออกมาจากการทำลายสิ่งรอบข้าง และทำร้ายผู้คนเพื่อประโยชน์แห่งบาปอันหอมหวนของพวกเขา แม้ต่อเวลายืดออกไป เขาก็จะไม่กลับใจ แม้เขาออกมาได้ เขาก็จะทำเช่นเดิม
“เพราะเรายุติธรรมและอุดมด้วยความรัก มีหรือ? ที่เราไม่ยุติธรรมต่อใครสักคน
หากแต่…พวกเขาไม่ยอมกลับใจ ไม่ใช่ผิดพลาด
หากแต่…พวกเขาชื่นชอบบาป หาใช่หลงทาง
หากแต่…พวกเขาโง่งม ไม่ยอมแม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมาหาเราหรือละสายตาจากบาปที่เขากำลังตะกละตะกลามกินเข้าไปดุจดั่งอาหารเลอเลิศของเขา พวกเขาดูหมิ่นความบริสุทธิ์ว่าเป็นเรื่องโง่งมงาย พวกเขามองว่าตนเองสูงส่งเกินกว่าจะสนใจความเมตตาจากเรา
นี่แหนะ!!! เพราะเราค้นหาทุกๆ ทางแห่งการกลับใจใหม่ไม่เจอจากพวกเขาต่างหาก ที่นั่นคือ นรก ที่เขาต้องอยู่” พระเยซูตรัสกับข้าพเจ้า ในขณะที่ข้าพเจ้ากำลังรวบรวมสติและพุ่งความสนใจเพื่อเก็บทุกถ้อยคำของพระองค์
ข้าพเจ้าภาวนาภายในว่า : “ขอทรงช่วยด้วย ขอเมตตาด้วย ให้เข้าใจด้วย ช่วยด้วย”
พระเยซูทรงมองข้าพเจ้าด้วยสายตาอ่อนละมุนแต่หนักแน่นเหลือเกิน ประหนึ่งว่า แค่ฟังและรับเท่านั้นเป็นพอ
ข้าพเจ้ามองเห็นพวกเขาทนไม่ได้กับความร้อนระอุ เหม็นไหม้ น่าขยะแขยง เพราะแม้ที่นั่น พวกเขาก็แก่งแย่ง เหยียบย่ำซึ่งกันและกัน ทำร้ายกันและกัน หวังเพียงให้ได้ออกจากสภาพนั้นเพียงแค่ชั่วแว็บก็ยังดี แต่เขาก็ยังคงทำไม่ได้
พระเยซูทรงตรัสต่อไปว่า “โอ้…. เราตรวจดูใจ เราหยั่งลึกเกินกว่ามนุษย์จะคิดได้ และนี่แหนะ!!! เราค้นพบว่าพวกเขาไม่กลับใจใหม่อย่างแท้จริง พวกเขาไม่ได้ละทิ้งแล้วหันหน้ากลับมาหาเรา แต่พวกเขาจะหันกลับไปหามันอีกอย่างแน่นอน เพราะเขาหวนระลึกถึงบาปที่จมปรักดูดกินกลืนร่างและวิญญาณของเขา จนแยกออกจากกันไม่ได้”
“พวกเขาต่อสู้เราแทนวิญญาณชั่ว แน่แหนะ… ใครหรือ? จะต่อสู้เราได้ แต่พวกเขาหยิ่งผยองพองตัว ว่า ‘ข้าแน่ ข้าจะทำ ใครจะทำไม’ เขาไม่มีความยำเกรงและไม่มีแม้แต่ความเกรงกลัวใดๆ”
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
เสียงตรัสที่ชัดเจนและกึกก้องจนสะดุ้ง
170114