แท้จริงแล้ว การดำเนินชีวิตแต่ละวัน (ของคริสเตียน) … เป็นเรื่องของความเรียบง่ายบนความสัมพันธ์กับพระเจ้า แบบวันต่อวัน ก้าวต่อก้าาว
ส่วนเรื่องความล้ำลึกนั้น เป็นเรื่องของความโปรดปรานพิเศษ ที่จะทรงสำแดงอย่างเจาะจง กับบางคน ในบางเรื่อง บางเวลา (ซึ่งบางคนอาจพัฒนาสู่ของประทานที่ล้ำลึก)
แต่เรื่องของความรอด เป็นเรื่องของการดำเนินชีวิตที่เรียบง่าย ไม่ใช่เรื่องของการรู้ถึงความล้ำลึก ดังนั้น แม้ไม่รู้อะไรมาก แต่เดินตามพระคำอย่างสุดใจ ก็รอดแน่ๆ แต่หากพระเจ้าจะเมตตาใส่ความล้ำลึกให้ นั่นเพราะ “ทรงโปรดปรานเราเป็นพิเศษ”
ต้องแยกให้ออกระหว่าง “สิ่งที่เป็นพื้นฐาน กับ สิ่งที่เป็นขั้นกว่า”
พื้นฐาน :: ขาดไม่ได้ ต้องมั่นคง
ขั้นกว่า :: ไม่มีก็ไม่เป็นไร แต่หากมีก็เป็นรางวัลชีวิต
คนเราควรหมั่นศึกษา เพิ่มพูน ความรู้ และ ของประทาน เพื่อขยายขอบเขตชีวิตมากขึ้นเรื่อย และ เมื่อขอบเขตชีวิตขยายมากขึ้น หรือ ที่เรียกว่า “เติบโตมากขึ้น” ความล้ำลึกในแต่ละเรื่องจะค่อยๆ เพิ่มพูนขึ้นเอง เพราะพระเจ้าทรงปรารถนาจะใส่ เติม แต่ง ให้แก่เราอยู่แล้ว
สิ่งที่เราควรให้น้ำหนักมากที่สุด และ เป็นอันดับแรก คือ การดำเนินชีวิตกับพระเจ้า …
อธิบายง่ายๆ ก็คือ เดินตามพระคัมภีร์ รู้มาก เข้าใจมาก >> ก็เดินตามมาก ,
รู้น้อย เข้าใจน้อย >> ก็ทำตามให้ครบถ้วน ตามขนาดของตนเอง แล้วค่อยๆ เพิ่มพูนมากขึ้น ตามการเติบโตในความสัมพันธ์กับพระเจ้า
การตรวจสอบของพระเจ้าไม่ได้เป็นแบบคัดแยกหุ่นยนต์ ที่ทุกตัวต้องเท่ากันตามแม่พิมพ์ แต่พระเจ้าทรงเจาะจงตามขนาด แต่ละบุคคล ตัวอย่าง การถามถึงเงินตะลันต์ ทรงถามทีละคน ตามขนาดที่ทรงใส่ไว้
มธ.25:14-30
25:14 อาณาจักรแห่งสวรรค์ยังเปรียบเหมือนชายผู้หนึ่งจะออกเดินทางไปยังเมืองไกล จึงเรียกพวกผู้รับใช้ของตนมา และฝากทรัพย์สมบัติของเขาไว้
25:15 คนหนึ่งท่านให้ห้าตะลันต์ คนหนึ่งสองตะลันต์ และอีกคนหนึ่งตะลันต์เดียว ตามความสามารถของแต่ละคน แล้วท่านก็ออกเดินทางทันที
25:16 คนที่ได้รับห้าตะลันต์นั้นก็เอาเงินนั้นไปค้าขาย ได้กำไรมาอีกห้าตะลันต์
25:17 คนที่ได้รับสองตะลันต์นั้นก็ได้กำไรอีกสองตะลันต์เหมือนกัน
25:18 แต่คนที่ได้รับตะลันต์เดียวได้ขุดหลุมซ่อนเงินของนายไว้
25:19 ครั้นอยู่มาช้านาน นายจึงมาคิดบัญชีกับผู้รับใช้เหล่านั้น
25:20 คนที่ได้รับห้าตะลันต์ก็เอาเงินกำไรอีกห้าตะลันต์มาชี้แจงว่า ‘นายเจ้าข้า ท่านได้มอบเงินห้าตะลันต์ไว้กับข้าพเจ้า ดูเถิด ข้าพเจ้าได้กำไรมาอีกห้าตะลันต์’
25:21 นายจึงตอบเขาว่า ‘ดีแล้ว เจ้าเป็นผู้รับใช้ดีและสัตย์ซื่อ เจ้าสัตย์ซื่อในของเล็กน้อย เราจะตั้งเจ้าให้ดูแลของมาก เจ้าจงปรีดีร่วมสุขกับนายของเจ้าเถิด’
25:22 คนที่ได้รับสองตะลันต์มาชี้แจงด้วยว่า ‘นายเจ้าข้า ท่านได้มอบเงินสองตะลันต์ไว้กับข้าพเจ้า ดูเถิด ข้าพเจ้าได้กำไรมาอีกสองตะลันต์’
25:23 นายจึงตอบเขาว่า ‘ดีแล้ว เจ้าเป็นผู้รับใช้ดีและสัตย์ซื่อ เจ้าสัตย์ซื่อในของเล็กน้อย เราจะตั้งเจ้าให้ดูแลของมาก เจ้าจงปรีดีร่วมสุขกับนายของเจ้าเถิด’
25:24 ฝ่ายคนที่ได้รับตะลันต์เดียวมาชี้แจงว่า ‘นายเจ้าข้า ข้าพเจ้ารู้จักท่านว่าท่านเป็นคนใจแข็ง เกี่ยวผลที่ท่านมิได้หว่าน เก็บส่ำสมที่ท่านมิได้โปรย
25:25 ข้าพเจ้ากลัวจึงเอาเงินตะลันต์ของท่านไปซ่อนไว้ใต้ดิน ดูเถิด นี่แหละเงินของท่าน’
25:26 นายจึงตอบเขาว่า ‘เจ้าผู้รับใช้ชั่วช้าและเกียจคร้าน เจ้าก็รู้อยู่ว่าเราเกี่ยวที่เรามิได้หว่าน เก็บส่ำสมที่เรามิได้โปรย
25:27 เหตุฉะนั้น เจ้าควรเอาเงินของเราไปฝากไว้ที่ธนาคาร เมื่อเรามาจะได้รับเงินของเราทั้งดอกเบี้ยด้วย
25:28 เพราะฉะนั้น จงเอาเงินตะลันต์เดียวนั้นจากเขาไปให้คนที่มีสิบตะลันต์
25:29 ด้วยว่าทุกคนที่มีอยู่แล้ว จะเพิ่มเติมให้แก่ผู้นั้นจนมีเหลือเฟือ แต่ผู้ที่ไม่มี แม้ว่าซึ่งเขามีอยู่ก็จะต้องเอาไปจากเขา
25:30 จงเอาเจ้าผู้รับใช้ที่ไร้ประโยชน์นี้ไปทิ้งเสียที่มืดภายนอก ซึ่งที่นั่นจะมีการร้องไห้ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน’
ความเรียบง่ายของการดำเนินชีวิตคริสเตียน
แม้บางครั้ง เราไม่รู้อะไรมาก >>> แต่ที่เรารู้ <<< เราทำตามได้กี่เปอร์เซนต์? ทำได้ครบถ้วนแล้วหรือยัง?
ถ้าครบถ้วนแล้ว >>> เวลานั้นจะเป็นเวลาที่พระเจ้าขยายฐานชีวิตเราออกมากขึ้นอีก
แต่ถ้ายัง >>> ก็ควรทำส่วนของตนเองให้มากขึ้น เพราะการขยายจะไม่มาถึง ในเวลาที่หละหลวมอยู่แน่ๆ
2018-06-11 