นกไม่กลัวฝน ในยามที่ฝนตก มันจะเกาะกิ่งไม้ และ ทำความสะอาดขนของมัน พร้อมทั้ง รับความชุ่มฉ่ำ จากสายฝน แต่หากฝนตกหนัก ลมแรง นกจะบินไปหาที่หลบซ่อน แล้วรอจนกว่าฝนจะซาลง เพื่อออกมาเล่นน้ำฝน รับความสดชื่นชำระล้างปีกของมัน ไซร้ตามซอก รายละเอียดของปีกให้สะอาด
นกไม่พร่ำบ่นเวลาแห้งแล้ง เมื่อถึงเวลาที่ ที่ประจำของมันแห้งแล้ง ไม่มีอาหารจะกิน หรือ ไม่เพียงพอ มันจะย้ายถิ่น เพื่อหาอาหารดำรงชีวิต มันไม่พร่ำบ่นต่อสิ่งเลวร้าย หรือ แย่ๆ แล้วทนอยู่ตรงนั้น แต่มันจะขวนขวายออกหาที่ใหม่ๆ ที่มีอาหาร เพียงพอต่อการดำรงชีพของมัน
วิถีของนก
1. มันไม่บ่นพร่ำเพรื่อ มันมีชีวิตอย่างมีสุขได้ ท่ามกลางสภาพแวดล้อม ของมันเอง
• เมื่อใดก็ตามที่สภาพแวดล้อมไม่เอื้ออำนวย >> มันจะเพิ่มความขยัน เพื่อหาแหล่งใหม่ๆ ในการดำรงชีพของมันเอง
• เมื่อใดก็ตามที่สภาพแวดล้อมเอื้ออำนวย >> มันจะใช้ชีวิตแบบชิวๆ เพื่อเก็บกินสิ่งเหล่านั้นด้วยความสวยงาม
• เสียงนกร้องจึงเป็นเสียงแห่งความไพเราะของธรรมชาติ อีกทั้งยังสะท้อนถึงสภาพ รอบๆ ด้วยซ้ำ
2. มันไม่จำกัดตนเอง โดยการขึ้นอยู่กับสภาพแวดล้อม แต่มันเรียนรู้ที่จะดำรงชีวิตอยู่ท่ามกลางทุกสภาพ ได้อย่างดี
3. มนุษย์จำนวนมาก ติดนิสัยการพร่ำบ่น และ บ่นพร่ำเพรื่อ กับสภาพแวดล้อม หรือ สภาพการณ์ที่เผชิญอยู่ โดยไม่คิด ที่จะหาวิธีหรือ หนทางแก้ไข หรือ ทางออก เพื่อจะสามารถมีชีวิตอย่างมีความสุขท่ามกลางสภาวะการณ์เหล่านั้น
4. แท้จริงพระเจ้าใส่แต่ละวาระ ฤดูกาล มาให้แก่แผ่นดินโลกนี้ อย่างมีวัตถุประสงค์ที่สวยงาม และ ดี ไม่ผิดพลาด … ดังนั้นการเรียนรู้ที่จะมีความสุข ท่ามกลางสภาวะการณ์ต่างๆ ในแต่ละฤดูกาลของชีวิต เท่ากับเป็นการพัฒนาตนเอง ให้เติบโตมากยิ่งขึ้น ให้แข็งแกร่งมากยิ่งขึ้น … ทั้งนี้เพราะพระเจ้าใส่เมล็ดพันธุ์ต่างๆ ให้แก่เราแต่ละคน รวมถึงสิ่งมีชีวิตบนพื้นโลกนี้ด้วย ตัวอย่างเช่น สัตว์ต่างๆ มีวิธีการดำรงชีพแตกต่างกันออกไป เช่น ต้นไม้บางชนิด ดูเหมือนตายในบางฤดูกาล แต่มันจะกลับฟื้นคืนชีพเมื่อถึงฤดูกาลของมันอีกครั้งหนึ่ง ดังนั้นจะเห็นได้ว่า การทรงสร้างของพระเจ้า ทรงวางไว้อย่างบรรจบเป็นอย่างดีอยู่แล้ว
5. พระเจ้าไม่มีวัตถุประสงค์ ที่จะให้มนุษย์ตายลง ด้วยสภาวะแวดล้อม แต่อุปสรรค และ ปัญหา เหล่านั้น เป็นเหมือนอุปกรณ์ของพระเจ้า ที่จะพัฒนาบุคคล และ ปลดปล่อยศักยภาพ บางด้านของเราเอง … ในทางกลับกัน หากว่ามนุษย์คนใด มองอุปสรรค เป็นดั่ง มีดที่จี้คอตนอยู่ ย่อมทำให้อึดอัด หายใจไม่ออก และ ไม่คิดจะหาทางออก = นั่นคือ “การยอมแพ้ต่อสภาวการณ์” … แม้คนที่ไม่เชื่อพระเจ้า ก็ยังมีเมล็ดพันธุ์แห่งการต่อสู้ดิ้นรน และ พัฒนาการที่พระเจ้าฝังไว้ให้ จึงเห็นได้ว่า คนที่มีพื้นฐานหัวใจเช่นนี้ ย่อมผ่านแต่ละเหตุการณ์ไปได้อย่างดี และ ไม่ขมขื่น ไม่รู้สึกว่าชีวิตถูกทำร้าย ไม่ยึดติดอยู่กับสิ่งใดๆ จนเกินไป
ลองมองดูนก แล้วสะท้อนชีวิตตนจะทำให้เห็นทางออก หลายๆ ทางที่เป็นไปได้ และ นอกเหนือจากสุดกำลัง ความสามารถของตนเองนั้น คือ “ฝีพระหัตถ์ของพระเจ้าที่คอยรับรอง และ อวยพรอยู่อย่างเป็นแน่” ♥♥
2016-06-17