การไม่ให้เกียรติพระเจ้าในผู้อื่น จะทำให้เสียงของพระเจ้าในตัวเองค่อยๆ จางลง เพราะพระเจ้าเป็นพระเจ้าองค์เดียวกัน
แท้จริงมนุษย์ได้รับโอกาสและพระคุณจากพระเจ้าอย่างมากมาย แต่หลายครั้งพระคุณที่ตนเองได้รับกลับทำให้หยิ่งผยองคิดว่า ตนสมควรแต่ฝ่ายเดียว… การดูหมิ่นและไม่ให้เกียรติผู้อื่นโดยเฉพาะสิ่งที่พระเจ้าทรงทำในชีวิตเขา เป็นการบ่งบอกว่าพระคุณของพระเจ้าไม่สมควรสำหรับเขาเลย
*** เอกสิทธิ์เป็นของพระเจ้า เพราะทรงสัพพัญญูรู้ทุกมิติ ทุกแง่มุม *** ในความเป็นตัวตนภายในของมนุษย์ หลายครั้งเราเองก็ไม่รู้จักและไม่ยอมรับสิ่งที่ซ่อนเร้นอยู่ภายในด้วยซ้ำ โดยเฉพาะส่วนที่ลึกแบบไม่รู้ตัว ทำให้เราประเมินค่าตนเองสูงเกินกว่าผู้อื่น พระเจ้าทรงใส่คุณค่าไว้ในมนุษย์ทุกคนอย่างเท่าเทียมกัน ด้วยการทรงสร้างของพระองค์เอง แน่นอนว่าที่มีความแตกต่างกัน คือ เป้าประสงค์ของพระเจ้าในชีวิตเราแต่ละคนต่างหาก
พระเจ้าได้วางตำแหน่งที่เหมาะสมแก่มนุษย์ทุกคน เหตุนี้เองการไปถึงความไพบูลย์ของพระคริสต์ คือ การให้พระคริสต์สร้างเราในแบบที่ทรงสร้างเราไว้แล้วแต่แรกเดิม เป็นความสมบูรณ์แห่งการทรงสร้างแต่แรกเริ่มสำหรับชีวิตเราตั้งแต่แรกที่พระเจ้าทรงปั้นแต่งเรา (ตั้งแต่ก่อนในครรภ์มารดาเสียอีก) … จุดหมายของเราทุกคนคือ มุ่งสู่ความไพบูลย์นั้น
หนทางไปสู่ความไพบูลย์นั้น ก็โดยทางพระคริสต์ และด้วยความช่วยเหลือของพระวิญญาณบริสุทธิ์ ที่ต้องอาศัยความร่วมมือจากเรา ด้วยการยอมจำนนและและเชื่อฟังพระองค์
ทีนี้ หากพระเจ้าทรงให้เกียรติมนุษย์แต่ละคนไว้แล้ว หรือเรียกว่าทรงตั้งไว้แล้ว แสดงว่า… แต่ละคนมีเกียรตินั้นติดตัวอยู่แล้วตั้งแต่การทรงสร้าง พระเจ้าก็อยู่ฝ่ายเราแล้ว… แน่นอนเมื่อพระเจ้าทำเช่นนั้นในตัวเราได้ ก็ทรงทำเช่นนี้ในบุคคลอื่นได้ด้วย แต่การหมิ่นเกียรติของผู้อื่นโดยเฉพาะสิ่งที่พระเจ้าทำ พระเจ้าเรียก พระเจ้าตั้ง เขาไว้แล้ว รวมถึง การตอบสนองต่อพระเจ้าของเขา ย่อมทำให้ส่งผลร้ายถึงตัวผู้ที่หมิ่นนั้นด้วย เพราะแท้จริงผู้ที่อยู่ฝ่ายเขาคือพระเจ้าองค์เดียวกันกับเรา
การหมิ่นความสามารถ การศึกษา สิ่งภายนอก อาจทำให้เขาเจ็บปวด แต่การหมิ่นสิ่งที่พระเจ้าใช้และทำในเขาเสมือนการปาหินเข้ากำแพงแล้วมันกระเด็นอัดใส่ตัวเองอย่างเต็มๆ ผู้ที่เจ็บปวดกลับกลายเป็นผู้ที่ปาหินนั้นออกไป
ผลเสียของการไม่ให้เกียรติพระเจ้าในผู้อื่น
หลายครั้งเมื่อเริ่มต้นหมิ่นผู้อื่น แต่กลับเป็นตัวเองที่ได้ยินเสียงพระเจ้าน้อยลง บางเบาลง บางทีก็ไม่พบเสียงของพระองค์อีกเลย หรือบิดเบี้ยวไปด้วยใจอคติของตน เนื่องจากการกระทำเช่นนี้เป็นการบ่งบอกว่าผู้ที่ถูกดูหมิ่น หาใช่บุคคลนั้นไม่ แต่เป็นพระเจ้าต่างหาก!!! แล้วพระเจ้าองค์เดียวกันจะทำการนั้น (อันบริสุทธิ์และดีงาม) ในตัวเราได้หรือ??? ในเมื่อตนเองเป็นผู้ปาหินนั้นออกไป
***คิดให้ดีก่อนหมิ่นผู้อื่น จงให้เกียรติการทำงานของพระเจ้าในชีวิตผู้อื่น อย่างที่ให้เกียรติพระเจ้าในตัวเอง***
24/08/2014 18:34 