??? เหตุใดบางคนจึงไม่ได้รับการสำแดงและเปิดเผยจากพระเจ้า ทั้งที่ผ่านการเรียนรู้ มาเฉกเช่นเดียวกัน ทั้งที่ทำเหมือนกันทุกประการ ทั้งฟังเสียง ชำระและจัดการตนเอง

พระลักษณะแท้ประการหนึ่งของพระเจ้าคือ พระองค์เสาะแสวงหาการมีความสัมพันธ์กับมนุษย์ ที่ลึกซึ้งขึ้นเรื่อยๆ เป็นธรรมชาติที่ยิ่งสนิทสนมเท่าไร การเปิดเผยยิ่งมาก แต่ก็มีบางคนจริงๆ ใช้ชีวิต ใช้เวลาอยู่กับพระเจ้ามาก แต่ก็ไม่ค่อยได้รับการเปิดเผยและการสำแดงสักเท่าไรนัก …

สิ่งหนึ่งที่สำคัญยิ่งนักคือ… การไม่ตอบสนองเสียงของพระเจ้า เป็นที่แน่นอนว่าพระองค์ย่อมตรัสกับคนของพระองค์เป็นแน่ แต่เมื่อทรงตรัสแล้ว เรามีหน้าที่ตอบสนองพระเจ้า ในส่วนที่เป็นของเรา ตลอดประวัติศาสตร์พระคัมภีร์พระเจ้ามักตรัสชัดเจนเสมอว่า… แต่ละเรื่อง แต่ละคนต้องตอบสนองอย่างไร … แต่ปัญหาคือ มนุษย์ไม่ตอบสนอง เพียงแค่อยากรู้เท่านั้น เสาะแสวงหาเสียงของพระเจ้าเพียงแค่อยากรู้ความเป็น ที่ไม่ใช่ส่วนที่ตนเองกำหนดด้วยซ้ำ แต่ถึงกระนั้นการได้รู้ก็นำความมั่นคงทางจิตใจมาได้ระดับหนึ่ง แต่หารู้ไม่ว่า… การได้รับรู้สิ่งใดๆ มักตามมาด้วยความรับผิดชอบในส่วนของตนเองเสมอ…

การตอบสนองและเดินตามเสียงที่พระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงตรัสและเปิดเผย เป็นการเชื่อฟัง… แต่การเพิกเฉยเมื่อได้ยินแล้ว เป็นการตั้งใจไม่เชื่อฟัง ขัดแย้ง และต่อสู้พระวิญญาณ…แล้วจะเป็นหนึ่งเดียวกับพระองค์ได้อย่างไร?  ในเมื่อไม่ก้าวตาม ไม่เชื่อฟัง… คงไม่มีใครอยากพูดให้กับคนที่ไม่อยากฟัง  คงไม่มีใครอยากบอกให้กับคนที่เมินเฉย  เมื่อพระเจ้าตรัส พระองค์ก็คาดหวังการตอบสนองจากเราด้วย

การเชื่อฟังเป็นเรื่องของการตอบสนองส่วนตัวของเรากับพระ เจ้า  ไม่เกี่ยวกับปัจจัยใดๆ ทั้งสิ้น
–    ไม่เกี่ยวว่าคนอื่นคิดอย่างไร
–    คนอื่นจะว่าอย่างไร
–    ผลจะเป็นอย่างไร

+     แต่ต้องคิดว่าพระวิญญาณเคลื่อนอย่างไร
+     พระบิดาว่าอย่างไร
+     พระองค์จะรับรองผลอย่างไร
… เมื่อเราก้าวตาม ไม่เพียงแค่นั่งฟังเฉยๆ การเปิดเผยเรื่องต่อๆ ไปจะมาถึง การสำแดงครั้งต่อๆ ไปจะมาถึง เป็นการต่อยอดไปเรื่อยๆ ให้สูงขึ้นเรื่อยๆ ลึกเรื่อยๆ ไม่สิ้นสุด เพราะความล้ำลึกของพระองค์ไม่มีหมดสิ้น ไม่มีที่สิ้นสุด

แน่นอนบางครั้งสิ่งที่เราต้องตอบสนองอาจไม่ใช่เรื่องปกติที่คนทั่วๆ ไป หรือคนหมู่มากทำกัน แต่ในหมู่อิสราเอลนับแสน ก็ทรงเรียกแค่บางคน สำหรับบางเรื่องเท่านั้นไม่ใช่หรือ? ยิ่งเทียบกับคนทั้งโลก อัตราส่วนยิ่งน้อยลงอีก เพราะอย่างนี้ จึงเรียกว่า “เจาะจงถึงเรา” “ต้องเป็นเราเท่านั้น”

ทำอย่างไรจึงได้รับการสำแดง

การวัดว่าพระเจ้าตรัสด้วยเป็นการวัดว่า …
1. เรายังคงเสาะแสวงหาพระเจ้าอยู่
2. พระองค์ยังคงสัตย์ซื่อ เมื่อเราเรียกหาพระองค์ จะทรงอยู่ด้วยกับเรา

แต่การวัดการตอบสนองพระเจ้า เป็นการวัดว่า …
1. เราเชื่อฟังพระเจ้าแค่ไหน (ประกอบด้วย ความเชื่อ ความวางใจ ความอดทน และการเอาใจใส่…)
2. เราเติบโตแค่ไหน (เด็กรู้ในสิ่งที่พ่อแม่บอก ก็หาได้เชื่อฟังไม่)… ผ่านได้แค่ไหน
3. พระสัญญาพระเจ้าเป็นจริงแค่ไหน เมื่อเราตอบสนองเท่านั้น เราจึงจะเห็นและได้รับสิ่งที่ทรงตรัส และสัญญากับเราไว้
4. เราจะไปกับพระองค์ได้แค่ไหน ในแต่ละระดับ แต่ละด้าน (ลึก , กว้าง , สูง)

*** แน่นอนเมื่อเราดำเนินชีวิตบนโลก การคิดคำนึงถึงสิ่งต่างๆ รอบตัว เป็นเรื่องปกติธรรมดา แต่เราจำเป็นต้องเลือกพระเจ้าเป็นที่หนึ่งสูงกว่าอื่นใด นั่นต่างหากที่จำเป็นที่สุด!!! ***

จงรักพระเจ้าด้วยสุดจิตสุดใจ

ฉธบ.6:5 พวกท่านจงรักพระเยโฮวาห์ผู้เป็นพระเจ้าของท่าน ด้วยสุดจิตสุดใจของท่าน และด้วยสิ้นสุดกำลังของท่าน

มก.12:30 และพวก ท่านจงรักองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้เป็นพระเจ้าของท่าน ด้วยสุดจิตสุดใจของท่าน ด้วยสิ้นสุดความคิด และด้วยสิ้นสุดกำลังของท่าน’ นี่เป็นพระบัญญัติที่เป็นเอกเป็นใหญ่

15/08/2014