แท้จริงพระเจ้าให้สิทธิการครอบครองกับมนุษย์ ไว้หลายสิ่งมากมายบนแผ่นดินโลกนี้ แต่การได้ครอบครองไว้ในมือของตนนั้น ก็ตามแต่ว่าใครจะสามารถฉวยและคว้ามาเป็นของตนเองได้มากแค่ไหน ด้วยเงื่อนไขชีวิตแต่ละด้านที่สัมพันธ์ตรงกับสิ่งนั้นๆ
หากแต่สิ่งที่พระเจ้าให้กับเราไว้ในครอบครองอยู่แล้ว อยู่ในอำนาจของเราอยู่แล้ว แต่กลับไม่สามารถจัดการและควบคุมมันให้อยู่มือ … แทนที่จะครอบครองมัน กลับปล่อยให้มันมีอิทธิพลและส่งผลเสียมากมายต่อชีวตของเรา และเกียรติของพระเจ้า ก็เป็นการยากที่จะได้ครอบครองในสิ่งที่มากขึ้น เนื่องจากแค่สิ่งที่มีอยู่ในมือยังไม่สามารถทำได้ แล้วจะหวังอะไรกับสิ่งที่มากขึ้นได้หรือ? หากสิ่งที่มีอยู่ภายในมือ ยังไม่สามารถครอบครองได้ แล้วจะครอบครองสิ่งภายนอกได้หรือ ?
พระเจ้าออกแบบการสร้างอย่างเป็นระบบระเบียบขั้นตอน รวมถึงการขยายขอบเขตการครอบครองในชีวิตของเราด้วยเช่นกัน ต้องเป็นไปทีละขั้นทีละตอน ขยายวงกว้างออกมากขึ้นเรื่อยๆ จากเล็กไปใหญ่ , จากแคบไปกว้างและกว้างมากขึ้นๆ
*** อย่างน้อยที่สุด พระเจ้าได้ให้เราแต่ละคนมีสิทธิอย่างเต็มขนาดในการครอบครองร่างกายของเรา ปาก หู ลิ้น จมูก มือ เท้า… ทุกส่วนของเรา
แต่หลายครั้งกลับปล่อยปละละเลย ไม่สนใจที่จะครอบครองร่างกายของตนเอง เช่น ปล่อยให้ลิ้นสามารถนำความเสียหาย ด้วยการอยากพูดอะไรก็ได้ ทั้งเป็นแง่ลบ นำคำแช่งสาปก็ไม่สนใจ… สักแต่ว่าอยากจะใช้ปากเท่านั้น และพระเจ้าก็ทำให้เห็นว่า… สิทธิอำนาจที่พระเจ้ามอบให้เราครอบครองนั้นเป็นจริง ด้วยการ กล่าวสิ่งใดได้สิ่งนั้น , หว่านอะไรเกี่ยวสิ่งนั้น หลายครั้งใช่ว่าเราไม่รู้ความจริงนี้ แต่… ไม่ตระหนักและไม่สนใจที่จะยึดสิ่งที่เป็นของเราไว้อย่างแน่นหนา
สิทธิอำนาจพื้นฐานที่พระเจ้าใส่ให้ทุกคน
ลิ้น + ปาก = สิ่งที่พูด >> กำหนดสิ่งที่เชื่อ และสะท้อนสิ่งที่อยู่ภายในใจและความคิดออกมา
ตา = สิ่งที่เห็น , มอง >> กำหนดสิ่งที่เลือก , เป้าหมาย
หู = ได้ยิน ,ฟัง >> กำหนดสิ่งที่เข้ามา , อาหารของชีวิต
มือ = สิ่งที่ทำ >> กำหนดแนวการกระทำ
เท้า = ทางเดิน , การเลือกเดิน >> กำหนดวิถีชีวิต , รูปแบบการดำเนินชีวิต
โดยเฉพาะลิ้น เพราะเป็นอวัยวะที่ง่ายแก่การทำผิดมากที่สุด และเป็นอวัยวะที่ง่ายที่สุดสำหรับการครอบครองสิ่งอื่นๆ ตามมาด้วย เราสามารถใช้ลิ้นสร้างหรือทำลายก็ได้ภายในระยะเวลาชั่ววูบ
ทั้งนี้หากเราไม่ฝึกฝนที่จะเริ่มต้นด้วยการครอบครองสิ่งที่เรามี สิ่งที่พระเจ้าให้ไว้ในมือเราเสียก่อน … ***เป็นไปไม่ได้เลย***… ที่พระองค์จะมอบสิ่งอื่นๆ ตามมาให้ เพราะมันขัดกับวิถีการทรงสร้างและพระลักษณะบางด้านของพระองค์
สิทธิอำนาจพื้นฐานที่พระเจ้าใส่ให้ทุกคน
1. ทุบตี ฝึกฝน ที่จะควบคุมร่างกายนี้ให้อยู่มือเป็นที่ถวายเกียรติแด่พระเจ้า
1 คร.9:27 แต่ข้าพเจ้าระงับความปรารถนาฝ่ายเนื้อหนังให้อยู่ใต้บังคับ เพราะเกรงว่าโดยทางหนึ่งทางใดเมื่อข้าพเจ้าได้ประกาศแก่คนอื่นแล้ว ตัวข้าพเจ้าเองจะเป็นคนที่ใช้การไม่ได้
2. อย่าคาดหวังสิ่งที่ไกลตัว หากยังไม่คิดจะเริ่มต้นจากสิ่งที่พระเจ้าให้ในวันนี้
3. เมื่อพระเจ้าให้สิ่งใดไว้ในการครอบครองของเรา แสดงว่าเรามีสิทธิอำนาจเหนือสิ่งนั้น ดังนั้นเรามีสิทธิอำนาจเหนือร่างกายของเราเอง ที่จะอนุญาติหรือไม่ ,ให้ทำหรือไม่ทำ สิ่งใดก็ได้ … ดังนั้นการบอกว่า “ควบคุมไม่อยู่” แท้จริง เพราะเราไม่ควบคุมมันต่างหาก
4. หากเราสามารถครอบครองสิ่งที่เป็นต้นเหตุแห่งพระพร ย่อมได้ผลแห่งพระพร ตกเป็นของเราด้วยเช่นกัน ดังนั้นหากเราครอบครองกายให้อยู่มือ ผลแห่งการอวยพรทางกายย่อมเป็นของเรา เมื่อเรากล่าวสิ่งดี สิ่งดีย่อมเกิดขึ้น เมื่อเรากล่าวสิ่งร้าย สิ่งร้ายก็ย่อมเกิดขึ้นด้วย เป็นมาจากผลแห่งการครอบครอง
5. สงวนกายนี้เพื่อพระพรมาถึงจะดีที่สุด ปาก หู ตา เท้า มือ
– ปิดปาก >> สำหรับเรื่องร้าย , คำแช่งสาป , การใส่ร้าย , การนินทาให้ร้าย , การล็อก
– ปิดหู >> สำหรับสิ่งที่ทำร้ายตัวเอง , ให้ข้อมูลเชิงเท็จ , หูของเราไม่ใช่ถังขยะ
– ปิดตา >> สำหรับสิ่งที่ล่อหลอก , ล่อลวง , สิ่งที่มลทิน , สิ่งที่ทำให้พลาดพลั้ง , สิ่งที่เท็จ
– หยุดเท้า >> สำหรับทางที่ไม่ใช่ทางของพระเจ้า , พระเจ้าไม่นำ , ไม่ใช่น้ำพระทัยพระเจ้า
– หยุดมือ >> สำหรับสิ่งที่ไม่ใช่ของเรา , ไม่ใช่สิ่งที่พระเจ้าให้เรา , ไม่ใช่น้ำพระทัยของพระเจ้าสำหรับเรา
*** อย่าคิดว่าแน่ .,.ไม่เป็นไรหรอก… เพราะเมื่อพลาดก็จะเจ็บตัว >> กลับใจใหม่ทันเป็นพระคุณพระเจ้าที่ฉุดรั้งเราไว้ แต่หากไม่แล้ว >> ไม่คุ้มเลยกับการลองในสิ่งที่คิดว่าแน่
6. แท้จริงพระพรตั้งอยู่แต่เดิมแล้ว เพราะพระเจ้าตั้งพันธสัญญานิรันดรไม่เปลี่ยนแปลง แต่เรากำหนดพระพรที่มาถึงด้วยการครอบครองกายของเราเองต่างหาก
15/04/2014 10:28 