คนบางคนไม่สามารถรักษาชีวิตให้คงเส้นคงวากับพระเจ้าได้ (ขึ้นๆ ลงๆ) แต่ถึงกระนั้นก็ใช่ว่าพระเจ้าจะเมินหน้าหนีจากเขาไม่…. พระเจ้าจะมีวาระที่ใช้คนประเภทนี้เป็นครั้งคราว เป็นภาระกิจสั้นๆ ไม่ยาวนาน ไม่ต่อเนื่อง เนื่องจากการรักษาชีวิตส่วนตัวของเขาเองเป็นตัวกำหนด
*** ไม่มีใครในโลกที่พระเจ้าใช้ไม่ได้ ไม่มีใครด้อยคุณภาพเกินกว่าที่พระเจ้าจะใช้ได้ ขนาดลาพระองค์ยังใช้ได้เลย นับประสาอะไรกับมนุษย์ที่สะท้อนพระฉายของพระองค์ ***
กดว.22:21-33
22:21 ดังนั้นรุ่งเช้าบาลาอัมก็ลุกขึ้นผูกอานลา ไปกับเจ้านายแห่งโมอับ
22:22 แต่พระเจ้าทรงกริ้วต่อบาลาอัมเพราะเขาไป ดังนั้นทูตสวรรค์ของพระเยโฮวาห์มายืนเป็นผู้สกัดทางบาลาอัมไว้ ฝ่ายบาลาอัมขี่ลามีคนใช้สองคนไปกับเขา
22:23 เมื่อลานั้นเห็นทูตสวรรค์ของพระเยโฮวาห์ถือดาบยืนอยู่ในหนทาง ลาก็เลี้ยวออกนอกทาง เข้าไปในทุ่งนา บาลาอัมจึงตีลาให้กลับไปทางเดิม
22:24 แล้วทูตสวรรค์ของพระเยโฮวาห์มายืนอยู่ในทางแคบระหว่างสวนองุ่น มีกำแพงทั้งสองข้างทาง
22:25 เมื่อลาเห็นทูตสวรรค์ของพระเยโฮวาห์มันก็ดันไปติดกำแพง หนีบเท้าของบาลาอัมเข้ากับกำแพง บาลาอัมก็ตีลาอีก
22:26 แล้วทูตสวรรค์ของพระเยโฮวาห์ก็เดินไปข้างหน้ายืนอยู่ในที่แคบ ไม่มีทางที่จะหลีกไปข้างขวาหรือข้างซ้าย
22:27 เมื่อลาเห็นทูตสวรรค์ของพระเยโฮวาห์มันก็หมอบลง บาลาอัมยังคงนั่งอยู่บนหลัง บาลาอัมก็โกรธ จึงเอาไม้เท้าของเขาตีลา
22:28 แล้วพระเยโฮวาห์เปิดปากลา มันจึงพูดกับบาลาอัมว่า “ข้าพเจ้าได้กระทำอะไรแก่ท่าน ท่านจึงได้ตีข้าพเจ้าถึงสามครั้ง”
22:29 บาลาอัมพูดกับลาว่า “เพราะเจ้าได้แกล้งเรา เราอยากจะมีดาบอยู่ในมือเดี๋ยวนี้ เราจะได้ฆ่าเจ้าเสีย”
22:30 ลาก็พูดกับบาลาอัมว่า “ข้าพเจ้าไม่ใช่ลาของท่านที่ท่านขับขี่อยู่ทุกวันตลอดชีวิตจนบัดนี้ดอกหรือ ข้าพเจ้าได้เคยกระทำเช่นนี้แก่ท่านหรือ” บาลาอัมก็บอกว่า “ไม่เคย”
22:31 แล้วพระเยโฮวาห์ทรงเบิกตาบาลาอัม เขาจึงเห็นทูตสวรรค์ของพระเยโฮวาห์ถือดาบยืนอยู่ในหนทาง บาลาอัมก็ก้มศีรษะซบหน้าลงกราบ
22:32 และทูตสวรรค์ของพระเยโฮวาห์พูดกับบาลาอัมว่า “ทำไมเจ้าจึงตีลาของเจ้าถึงสามครั้ง ดูเถิด เรามาห้ามเจ้า เพราะการประพฤติของเจ้าขัดขืนเรา
22:33 ลาได้เห็นเราและหลีกไปต่อหน้าเราถึงสามครั้ง ถ้ามันมิได้หลีกไปจากเรา เราจะได้ฆ่าเจ้าเสียแล้วเมื่อตะกี้นี้แน่ และให้ลารอดตายไป”
พระเจ้าใช้เฉพาะกิจ
1. อย่าดูหมิ่นคนเล็กน้อย เพราะจะมีวันและเวลาที่พระเจ้าก็สามารถใช้คนเหล่านี้ได้เช่นกัน
2. อย่าดูหมิ่นตนเองว่าเล็กน้อย เพราะเมื่อใดก็ตามที่เรายอมจำนนต่อพระองค์ ก็ไม่แปลกที่จะทรงเลือกใช้เรา
3. แท้จริงการรักษาชีวิตให้เสถียรภาพ คงเส้นคงวา ไม่ขึ้นๆ ลงๆ ตามสภาพการณ์และอารมณ์ ย่อมทำให้สามารถยืนในจุดที่เตรียมพร้อมให้พระเจ้าทำงานได้ทุกเมื่อ อีกทั้งยังเป็นพื้นฐานของหนทางการพัฒนาชีวิตให้สูงยิ่งขึ้นเรื่อยๆ
4. เมื่อถึงเวลาที่พระเจ้าเรียกใช้ อย่าเป็นคนที่ไม่ยอมตอบสนอง ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดๆ เพราะพระเจ้าอาจเลื่อนผ่านไปยังผู้อื่น และท้ายที่สุด หากไม่มีมนุษย์คนใดยอมตอบสนองเลย พระองค์ก็มีวิธีการ เพื่อให้สามารถไปต่อได้อย่างแน่นอน เช่น ใช้ลา
5. เป็นที่น่าเสียดาย หากเรายอมให้พระเจ้าใช้ได้เพียงบางครั้งบางคราวเท่านั้น แทนที่จะเตรียมตัวให้พรักพร้อม ในทุกกาลเวลา … ทุกๆ การทำงานของพระเจ้าในชีวิตเรา ย่อมมีพระพรให้เราเสมอ ทั้งกายภาพ จิตใจ จิตวิญญาณ… ทั้งนั้นขึ้นอยู่กับความสัตย์ซื่อในการดำเนินชีวิตล้วนๆ
6. คนที่ไม่สามารถรักษาชีวิตของตนได้ แท้จริงมีจุดอ่อนเรื่องความสัตย์ซื่อ… หากสัตย์ซื่อแล้ว แม้จะผิดพลาด พระเจ้ามีพระคุณที่ช้อนรับและเห็นแก่เราเสมอ เนื่องจากพระลักษณะทรงริเริ่มก่อน ไม่ใช่ทรงทำลาย และเมื่อทรงเริ่มแล้วจะทรงนำไปจนสุดปลายทางแห่งชัยชนะเป็นแน่
28/07/2014 20:11