หลายครั้งเราเห็นว่า “พระพรของพระเจ้าตกแก่ผู้ที่ไม่เชื่อพระเจ้า” และ บางคนได้รับมากกว่า คริสเตียนบางคนเสียด้วยซ้ำ เพราะเหตุใดกันหรือ???
พระเจ้าอวยพรคนไม่เชื่อได้อย่างไร
1. ใครก็ตามที่เดินตามหลักการของพระเจ้า พระองค์จะอวยพร และ รับรองหลักการนั้น เช่น กฎแห่งการหว่าน หว่านสิ่งดี เก็บเกี่ยวสิ่งดี หว่านสิ่งร้าย เก็บเกี่ยวสิ่งร้าย , เลือกยึดหลักคุณธรรม จิตใจก็สงบ , ให้เกียรติบิดามารดา ก็ทำให้ไปดี มาดี บนแผ่นดินโลก แม้ไม่ได้ร่ำรวยล้นฟ้า แต่ทำอะไรก็ขึ้น , กฎการทำดี ที่ทำให้จิตใจสงบ
2. การอวยพรของพระเจ้า เพราะเห็นแก่ผู้ชอบธรรมบางคน เช่น หนึ่งในชุมชนนั้นเชื่อพระเจ้า และ ดำเนินชีวิตอย่างชอบธรรม , มีบุตรหัวปีที่เป็นคนของพระเจ้าอยู่ ทำให้ทรงระลึกถึง และ อวยพรไปยังครอบครัวญาติพี่น้องของเขา
3. การอธิษฐานเผื่อของผู้ชอบธรรมที่ร้องทูลต่อพระเจ้าอย่างจริงจัง หนักแน่น ต่อเนื่อง และ ไม่ลดละซึ่งความเชื่อ เช่น การอธิษฐานเพื่อผู้ป่วยที่ยังไม่เชื่อพระเจ้า , การอธิษฐานเพื่อครอบครัว ญาติพี่น้องที่ยังไม่เชื่อพระเจ้า … เพราะเห็นแก่ผู้ที่ร้องทูล และ พระเจ้าทรงฟังเสียงของเขา การอวยพรจึงไปถึงคนเหล่านั้น แม้เขาจะยังไม่เชื่อพระเจ้าก็ตามที
4. คริสเตียนบางคนดำเนินชีวิตตามใจตนเอง และ เนื้อหนังมากเสียกว่า คนไม่เชื่อที่ยึดหลักคุณธรรม และ ความถูกต้องเสียอีก จึงไม่แปลกที่บางครั้งคริสเตียนบางคนได้รับพระพรน้อยกว่าคนไม่เชื่อเสียอีก … ** อย่าลืมว่าพระเจ้าทรงยุติธรรม รักโลกนี้ และ มนุษยชาติด้วยเช่นกัน ** … แต่แน่นอนว่า คนเชื่อพระเจ้าจะได้รับการเจิม และ ความโปรดปรานพิเศษ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ย่อมอยู่ภายใต้กฎแห่งพระพร เงื่อนไขแห่งการอวยพร และ เกิดผลด้วย
5. พระเมตตาพิเศษของพระเจ้า … แน่นอนว่าพระเจ้าทรงมีพระประสงค์ และ แผนการที่เกินกว่าความคาดหมาย ความเข้าใจอันจำกัดของเรา ดังนั้นเป็นเอกสิทธิ์ของพระเจ้าที่จะครอบครอง และ อวยพรผู้ใดก็ได้ … แม้เซาโลยังไม่เชื่อพระเยซู แต่กลับได้เห็นนิมิต ได้มีประสบการณ์การพบพระพักตร์พระองค์หน้าต่อหน้า ชนิดที่คริสเตียนหลายๆ คนคาดหวัง และ รอคอยประสบการณ์แบบนั้นแล้ว ยังไม่สามารถได้รับ เฉกเช่นเดียวกับเขาเลย … ดังนั้น เราไม่สามารถสรุปฟันธงอย่างชัดเจนได้ว่า “คนไม่เชื่อไม่มีสิทธิได้รับพระคุณของพระเจ้า” >>> แต่เราควรเปิดใจออก เพื่อมองดูพระราชกิจของพระเจ้า และ เรียนรู้จากความยิ่งใหญ่ของพระองค์ในทุกทาง ทุกคน ทุกสถานการณ์ชีวิต
แต่พระพรเป็นเรื่องของการดำเนินชีวิตบนแผ่นดินโลกนี้ ส่วนแผ่นดินสวรรค์นั้น เจ้าของคือ พระบิดา เมื่อรู้จักพระบิดา ก็ย่อมได้เข้าแผ่นดินนั้น ซึ่งเป็นพระพรสูงสุด สำหรับผู้เชื่อ
ยน 14:1-6
14:1 “อย่าให้ใจท่านทั้งหลายวิตกเลย ท่านเชื่อในพระเจ้า จงเชื่อในเราด้วย
14:2 ในพระนิเวศของพระบิดาเรามีคฤหาสน์หลายแห่ง ถ้าไม่มีเราคงได้บอกท่านแล้ว เราไปจัดเตรียมที่ไว้สำหรับท่านทั้งหลาย
14:3 และถ้าเราไปจัดเตรียมที่ไว้สำหรับท่านแล้ว เราจะกลับมาอีกรับท่านไปอยู่กับเรา เพื่อว่าเราอยู่ที่ไหนท่านทั้งหลายจะอยู่ที่นั่นด้วย
14:4 ท่านทราบว่าเราจะไปที่ไหนและท่านก็รู้จักทางนั้น”
14:5 โธมัสทูลพระองค์ว่า “พระองค์เจ้าข้า พวกข้าพระองค์ไม่ทราบว่าพระองค์จะเสด็จไปที่ไหน พวกข้าพระองค์จะรู้จักทางนั้นได้อย่างไร”
14:6 พระเยซูตรัสกับเขาว่า “เราเป็นทางนั้น เป็นความจริง และเป็นชีวิต ไม่มีผู้ใดมาถึงพระบิดาได้นอกจากมาทางเรา
พระเจ้าอวยพรคนไม่เชื่อได้อย่างไร
ข้อคิดสำคัญ
1. เราควรเห็นคุณค่าในการดำเนินชีวิตอย่างดี ตามหลักการพระคัมภีร์ เพื่อให้พระพรมาถึงตนเอง ครอบครัว และ ญาติพี่น้องที่ยังไม่เชื่อพระเจ้า
2. เราควรหมั่นเพียร และ ให้น้ำหนักกับการอธิษฐานเผื่อครอบครัวของเราที่ยังไม่เชื่อพระเจ้า อย่างต่อเนื่อง , หนักแน่น , มั่นคง และ ด้วยใจเชื่อ เพื่อให้การอวยพรของพระเจ้าที่เราเชื่อไปถึงเขา ด้วยว่า “ทรงเห็นแก่เรา”
3. อย่าอิจฉาคนอื่น เมื่อเขาได้รับพระพร หรือ สิ่งดีในชีวิต เพราะเหตุว่า เขาสมควรได้รับ (เช่น วิถีชีวิตของเขาดี อยู่ในหลักจริยธรรมอันดี , การหว่านที่ดี , …) แต่ควรแสดงความยินดี และ เรียนรู้จากเขา ไม่ว่าเขาจะเป็นใครก็ตาม
4. การรักษาชีวิตตนเองให้อยู่ในทางของพระเจ้า ย่อมส่งผลดี ไม่เพียงแค่ตนเอง แต่ยังขยายขอบเขตอิทธิพลนั้นไปถึงคนรอบข้างได้ด้วย
2018-07-24