การสิ้นชีพของโมเสส

พระเจ้าเรียกโมเสสให้นำอิสราเอลออกจากอียิปต์เข้าสู่คานาอัน แสดงว่างานนี้จะเสร็จสิ้นเมื่อได้เข้าคานาอัน แต่ด้วยความผิดพลาดของโมเสส เขาจึงไม่ได้เข้าคานาอัน… แต่ถึงกระนั้นพระเมตตาของพระเจ้าที่มีต่อโมเสสและเห็นแก่ชีวิตที่ทุ่มเทเดินติดตามพระเจ้าของเขาอย่างที่สุด พระเจ้าให้เขาได้เห็นในสิ่งที่พระองค์สัญญาว่าจะให้แก่ชนชาตินี้ และทรงรับเขาไป เขาตายบนภูเขาเนโบ ที่ๆ เขาได้พบกับพระเจ้าและตายในอ้อมกอดของพระเจ้า ทั้งที่ไม่มีใครเห็นเขาเลย พระเจ้าฝังเขาเอง

ฉธบ.34:1-12
34:1 และโมเสสก็ขึ้นไปจากที่ราบโมอับถึงภูเขาเนโบ ถึงยอดเขาปิสกาห์ ซึ่งอยู่ตรงข้ามเมืองเยรีโค และพระเยโฮวาห์ทรงสำแดงให้ท่านเห็นแผ่นดินนั้นทั้งหมด คือกิเลอาดจนถึงดาน
34:2 ทั้งนัฟทาลีทั่วหมด เห็นแผ่นดินเอฟราอิม และมนัสเสห์ ทั่วแผ่นดินยูดาห์ ไกลไปถึงทะเลที่อยู่ไกลออกไป
34:3 ทั้งทางใต้และที่ลุ่มในหุบเขาแห่งเมืองเยรีโค เมืองต้นอินทผลัม ไกลไปจนถึงโศอาร์
34:4 และพระเยโฮวาห์ตรัสกับท่านว่า “นี่คือแผ่นดินซึ่งเราได้ปฏิญาณต่ออับราฮัม ต่ออิสอัค และต่อยาโคบ ว่า ‘เราจะให้แก่เชื้อสายของเจ้า’ เราให้เจ้าเห็นกับตา แต่เจ้าจะไม่ได้เข้าไปในแผ่นดินนั้น”
34:5 เหตุฉะนั้นโมเสสผู้รับใช้ของพระเยโฮวาห์จึงสิ้นชีวิตที่นั่นในแผ่นดินโมอับ ตามพระดำรัสของพระเยโฮวาห์
34:6 และพระองค์ทรงฝังท่านไว้ในหุบเขาในแผ่นดินโมอับ ตรงข้ามเบธเปโอร์ จนถึงทุกวันนี้หามีผู้ใดรู้จักที่ฝังศพของท่านไม่
34:7 เมื่อโมเสสสิ้นชีวิตนั้นท่านมีอายุหนึ่งร้อยยี่สิบปี นัยน์ตาของท่านมิได้มัวไป หรือกำลังของท่านก็ไม่ถอย
34:8 และคนอิสราเอลร้องไห้ถึงโมเสสที่ราบโมอับสามสิบวัน แล้ววันที่ร้องไห้ไว้ทุกข์ถึงโมเสสก็สิ้นลง
34:9 โยชูวาบุตรชายนูนมีจิตใจอันประกอบด้วยสติปัญญา เพราะโมเสสได้เอามือของท่านวางบนเขา ดังนั้นประชาชนอิสราเอลจึงเชื่อฟังเขา และได้กระทำดังที่พระเยโฮวาห์ทรงบัญชาโมเสสไว้
34:10 ตั้งแต่วันนั้นมาก็ไม่มีผู้พยากรณ์คนใดเกิดขึ้นในอิสราเอลเสมอโมเสส ผู้ซึ่งพระเยโฮวาห์ทรงรู้จักหน้าต่อหน้า
34:11 ไม่มีผู้ใดเสมอเหมือนท่านในเรื่องหมายสำคัญและการมหัศจรรย์ ซึ่งพระเยโฮวาห์ทรงใช้ท่านให้กระทำในแผ่นดินอียิปต์ ต่อฟาโรห์และต่อบรรดาข้าราชบริพารของฟาโรห์ และต่อแผ่นดินของท่านทั้งสิ้น
34:12 และในเรื่องอำนาจยิ่งใหญ่และกิจการอันน่าเกรงกลัวและใหญ่โตทั้งสิ้นซึ่งโมเสสกระทำในสายตาของคนอิสราเอลทั้งปวง

……….

ฉธบ.32:48-52
32:48 และพระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสในวันนั้นเองว่า
32:49 “จงขึ้นไปบนภูเขาอาบาริม ถึงยอดเขาเนโบ ซึ่งอยู่ในแผ่นดินโมอับ ตรงข้ามเมืองเยรีโค และดูแผ่นดินคานาอัน ซึ่งเราให้แก่ประชาชนอิสราเอลเป็นกรรมสิทธิ์
32:50 และสิ้นชีวิตเสียบนภูเขาซึ่งเจ้าขึ้นไปนั้น และถูกรวบไปอยู่กับญาติพี่น้องของเจ้า ดังอาโรนพี่ชายของเจ้าได้สิ้นชีวิตที่ภูเขาโฮร์ และถูกรวบไปอยู่กับประชาชนของเขา
32:51 เพราะเจ้าทั้งสองได้ละเมิดต่อเราท่ามกลางคนอิสราเอลที่น้ำเมรีบาห์คาเดชใน ถิ่นทุรกันดารศิน เพราะเจ้ามิได้เคารพเราว่าบริสุทธิ์ในหมู่คนอิสราเอล
32:52 เพราะเจ้าจะได้เห็นแผ่นดินซึ่งอยู่ต่อหน้าเจ้า แต่เจ้าไม่ได้เข้าไปในแผ่นดินซึ่งเราให้แก่คนอิสราเอล”

ความรักเมตตาของพระเจ้ามีต่อโมเสสแบบที่ทรงหวงแหนไว้ในพระหัตถ์ของพระองค์เอง แม้โมเสสจะผิดพลาดจากการไม่เรียนรู้และระเบิดอารมณ์  เนื้อแท้ที่พระเจ้าทรงเพ่งพินิจไม่ใช่การระเบิดอารมณ์หรือความผิดพลาด แต่เป็นการไม่ให้เกียรติพระเจ้าต่อหน้าชนอิสราเอล เหยียบย่ำความบริสุทธิ์ …

เนื่องจากแท้จริงพระเจ้าทรงเรียกโมเสสเข้าสู่ความบริสุทธ์ตั้งแต่แรกด้วยไฟที่พุ่มไม้ ทำให้จุดจบแห่งการก้าวต่อไปจนสำเร็จของเขาได้จบลง แต่พระเจ้าก็มิได้ทอดทิ้งเขา แต่ทรงให้รางวัลและหนทางแก่เขา นั่นเพราะพระลักษณะที่ทรงคุณและบริสุทธิ์ ทรงไม่สามารถขัดแย้งกับตัวพระองค์เอง แต่พระลักษณะที่รักเมตตาและระลึกถึงในวันที่เดินเต็มที่ เชื่อฟังอย่างเต็มกำลังก็ปรากฏขึ้นให้เห็นด้วยการรับโมเสสไว้

อพย.3:1-6
3:1 ฝ่ายโมเสสเลี้ยงฝูงแพะแกะของเยโธรพ่อตาของเขา ผู้เป็นปุโรหิตของคนมีเดียน และท่านได้พาฝูงแพะแกะไปด้านหลังของถิ่นทุรกันดาร และมาถึงภูเขาของพระเจ้า คือโฮเรบ
3:2 ทูตสวรรค์ของพระเยโฮวาห์ก็ปรากฏแก่โมเสสในเปลวไฟซึ่งอยู่ท่ามกลางพุ่มไม้ โมเสสจึงมองดูและดูเถิด พุ่มไม้นั้นมีไฟลุกโชนอยู่ แต่พุ่มไม้นั้นมิได้ไหม้โทรมไป
3:3 โมเสสจึงกล่าวว่า “ข้าจะแวะเข้าไปดูสิ่งแปลกประหลาดนี้ ว่าเหตุไฉนพุ่มไม้จึงไม่ไหม้”
3:4 และเมื่อพระเยโฮวาห์ทอดพระเนตรเห็นเขาเดินเข้ามาดู พระเจ้าจึงตรัสแก่เขาออกมาจากท่ามกลางพุ่มไม้นั้นว่า “โมเสส โมเสส” และโมเสสทูลตอบว่า “ข้าพระองค์อยู่ที่นี่”
3:5 พระองค์จึงตรัสว่า “อย่าเข้ามาใกล้ที่นี่ จงถอดรองเท้าของเจ้าออกเสีย เพราะว่าที่ซึ่งเจ้ายืนอยู่นี้เป็นที่บริสุทธิ์”
3:6 แล้วพระองค์ตรัสอีกว่า “เราเป็นพระเจ้าของบิดาเจ้า เป็นพระเจ้าของอับราฮัม เป็นพระเจ้าของอิสอัค และเป็นพระเจ้าของยาโคบ” และโมเสสปิดหน้าเสีย เพราะกลัวไม่กล้ามองดูพระเจ้า

การสิ้นชีพของโมเสส

1.    ไม่ว่าความผิดพลาดใดๆ ก็ไม่อาจทำให้พระเจ้าทอดทิ้งเราไว้หรือปล่อยให้เราตายคากองบาป จมอยู่อย่างนั้น ผู้ที่รักพระองค์และสัตย์ซื่อ แน่นอนว่า… แม้ต้องรับผลแห่งความผิดพลาด แต่พระคุณของพระเจ้าจะมีสำหรับเราเสมอ ทรงคำนึงถึงวันคืนที่ผ่านๆ มาเพื่อจะหาช่องทางในการช่วยกู้เรากลับคืน

2.    เพราะพระเจ้าไม่ขัดกับพระลักษณะหนึ่งลักษณะใดของพระองค์เองเลย ดังนั้นเป็นที่แน่ชัดว่าเราย่อมต้องรับผลต่อความบาป แต่พระหัตถ์แห่งพระคุณจะช้อนรับเราด้วยเช่นกัน

3.    การทำตามการทรงเรียกของพระเจ้าให้สำเร็จในชีวิตย่อมเป็นสิ่งที่ดีที่สุด แต่ก็ใช่ว่าทุกคนจะไปถึง แม้ผู้รับใช้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคนหนึ่ง เช่น โมเสสก็ยังไปไม่ถึงสุดทาง (ทั้งนี้เพราะพระเจ้าเห็นแก่โมเสสตลอดช่วงเวลาที่ผ่านมา เขาจึงได้รับเมตตาที่ทำให้การทรงเรียกของเขาสำเร็จ ผ่านการมองเห็นคานาอันด้วยตา แทนการเหยียบด้วยเท้า เพราะแท้จริงคงไม่มีมนุษย์คนใดไม่คาดหวังความสำเร็จบนโลกด้วย … ด้วยเหตุนี้ พระเจ้าทรงรู้ถึงความเป็นมนุษย์ จึงทรงโปรดปรานให้กับโมเสสเป็นพิเศษ) … แต่ใช่ว่าเขาจะล้มเหลวเพราะแท้จริงเขากลับเป็นผู้ที่ใกล้ชิดพระเจ้ามากกว่าใครๆ และมันสำคัญกว่าสิ่งอื่นใด เพราะเนื้อแท้แห่งการทรงเรียก ก็คือ…การเข้ามาหาพระองค์ , มีความสัมพันธ์แนบแน่น แนบชิด ติดสนิท เป็นหนึ่งเดียวกับพระองค์ , เข้ามาอยู่ในพระองค์ , เดินตามพระองค์…ตามแบบฉบับที่เราเป็นและที่ทรงให้กับเราผ่านการทรงเรียกก็เท่านั้น

200313