อพย.3
3:1 ฝ่ายโมเสสเลี้ยงฝูงแพะแกะของเยโธรพ่อตาของเขา ผู้เป็นปุโรหิตของคนมีเดียน และท่านได้พาฝูงแพะแกะไปด้านหลังของถิ่นทุรกันดาร และมาถึงภูเขาของพระเจ้า คือโฮเรบ
3:2 ทูตสวรรค์ของพระเยโฮวาห์ก็ปรากฏแก่โมเสสในเปลวไฟซึ่งอยู่ท่ามกลางพุ่มไม้ โมเสสจึงมองดูและดูเถิด พุ่มไม้นั้นมีไฟลุกโชนอยู่ แต่พุ่มไม้นั้นมิได้ไหม้โทรมไป
3:3 โมเสสจึงกล่าวว่า “ข้าจะแวะเข้าไปดูสิ่งแปลกประหลาดนี้ ว่าเหตุไฉนพุ่มไม้จึงไม่ไหม้”
3:4 และเมื่อพระเยโฮวาห์ทอดพระเนตรเห็นเขาเดินเข้ามาดู พระเจ้าจึงตรัสแก่เขาออกมาจากท่ามกลางพุ่มไม้นั้นว่า “โมเสส โมเสส” และโมเสสทูลตอบว่า “ข้าพระองค์อยู่ที่นี่”
3:5 พระองค์จึงตรัสว่า “อย่าเข้ามาใกล้ที่นี่ จงถอดรองเท้าของเจ้าออกเสีย เพราะว่าที่ซึ่งเจ้ายืนอยู่นี้เป็นที่บริสุทธิ์”
3:6 แล้วพระองค์ตรัสอีกว่า “เราเป็นพระเจ้าของบิดาเจ้า เป็นพระเจ้าของอับราฮัม เป็นพระเจ้าของอิสอัค และเป็นพระเจ้าของยาโคบ” และโมเสสปิดหน้าเสีย เพราะกลัวไม่กล้ามองดูพระเจ้า
3:7 และพระเยโฮวาห์ตรัสว่า “เราเห็นความทุกข์ของพลไพร่ของเราที่อยู่ในประเทศอียิปต์แล้ว และได้ยินเสียงร้องของเขา เพราะเหตุพวกนายงานของเขา ด้วยเรารู้ถึงความทุกข์ร้อนต่างๆของเขา
3:8 และเราลงมาเพื่อจะช่วยเขาให้รอดพ้นจากมือของชาวอียิปต์ และนำเขาออกจากประเทศนั้น ไปยังแผ่นดินที่อุดมกว้างขวาง เป็นแผ่นดินที่มีน้ำนมและน้ำผึ้งไหลบริบูรณ์ คือไปยังที่อยู่ของชาวคานาอัน คนฮิตไทต์ คนอาโมไรต์ คนเปริสซี คนฮีไวต์ และคนเยบุส
3:9 เพราะฉะนั้น ดูเถิด บัดนี้คำร่ำร้องของชนชาติอิสราเอลมาถึงเราแล้ว ทั้งเราได้เห็นการข่มเหงซึ่งชาวอียิปต์กระทำต่อเขาแล้ว
3:10 เพราะฉะนั้น จงมาเถิด บัดนี้เราจะใช้เจ้าไปเฝ้าฟาโรห์ เพื่อเจ้าจะได้พาพลไพร่ของเรา คือชนชาติอิสราเอล ออกจากอียิปต์”
3:11 ฝ่ายโมเสสจึงทูลพระเจ้าว่า “ข้าพระองค์เป็นผู้ใดเล่า ซึ่งข้าพระองค์จะไปเฝ้าฟาโรห์และจะนำชนชาติอิสราเอลออกจากอียิปต์”
3:12 พระองค์จึงตรัสว่า “เราจะอยู่กับเจ้าแน่ และนี่จะเป็นหมายสำคัญให้เจ้ารู้ว่าเราใช้ให้เจ้าไป คือเมื่อเจ้านำพลไพร่ออกจากอียิปต์แล้ว เจ้าทั้งหลายจะมาปรนนิบัติพระเจ้าบนภูเขานี้”
3:13 และโมเสสทูลพระเจ้าว่า “ดูเถิด เมื่อข้าพระองค์ไปหาชนชาติอิสราเอล และบอกพวกเขาว่า ‘พระเจ้าแห่งบรรพบุรุษของท่านทั้งหลายทรงใช้ข้าพเจ้ามาหาท่าน’ และเขาจะพูดกับข้าพเจ้าว่า ‘พระองค์ทรงพระนามว่ากระไร’ ข้าพระองค์จะกล่าวแก่เขาอย่างไร”
3:14 พระเจ้าจึงตรัสกับโมเสสว่า “เราเป็นผู้ซึ่งเราเป็น” แล้วพระองค์ตรัสว่า “เจ้าจงไปบอกชนชาติอิสราเอลว่า ‘เราเป็น ได้ทรงใช้ข้าพเจ้ามาหาท่านทั้งหลาย’”
เนื่องจากโมเสสเป็นคนขี้กลัว เพราะความผิดพลาดของตัวเองในอดีต แต่พระเจ้ากลับเรียกเขาให้ไปยืนท่ามกลางความผิดพลาดของเขาที่พระเจ้ากอบกู้ให้เขาเป็นคนใหม่ที่มีชัยชนะแล้ว ปกติมนุษย์ไม่อยากอยู่ในจุดที่ตนเองเคยผิดพลาดหรือล้มลงมาก่อน ด้วยสภาพแวดล้อมเดิมๆ หรืออะไรก็ตาม …
โมเสสเองก็คงไม่ได้มีความรู้สึกแตกต่างไปจากเรานัก … แต่การทรงเรียกของพระเจ้ามาถึงเขาอย่างเจาะจง ชายผู้นี้แม้เต็มไปด้วยความกลัว แต่เขาพบพระเจ้าจนกระทั่ง ยอมวางความกลัวลงเพื่อก้าวตามพระเจ้าผู้ปรากฏพระองค์เองต่อหน้าต่อตาเขา
อพย.2:11-15
2:11 และต่อมาในวันเหล่านั้น ครั้นโมเสสเติบโตขึ้นแล้ว ท่านก็ออกไปหาพวกพี่น้อง และเห็นพวกเขาต้องทำงานตรากตรำ โมเสสเห็นคนอียิปต์คนหนึ่งกำลังตีคนฮีบรู ซึ่งเป็นชนชาติเดียวกันกับตน
2:12 ท่านก็มองดูซ้ายขวาและเมื่อท่านเห็นว่าไม่มีผู้ใดอยู่ที่นั่น ท่านจึงฆ่าคนอียิปต์นั้นเสีย แล้วซ่อนศพไว้ในทราย
2:13 และเมื่อโมเสสออกไปอีกในวันรุ่งขึ้น ดูเถิด มีชาวฮีบรูสองคนต่อสู้กันอยู่ ท่านจึงกล่าวแก่คนที่ทำผิดนั้นว่า “ท่านตีพี่น้องของท่านเองทำไม”
2:14 และเขาตอบว่า “ใครแต่งตั้งท่านให้เป็นเจ้านาย และเป็นตุลาการปกครองพวกข้าพเจ้า ท่านตั้งใจจะฆ่าข้าพเจ้าเหมือนกับที่ได้ฆ่าคนอียิปต์คนนั้นหรือ” โมเสสจึงกลัว และนึกว่า “เรื่องนั้นได้ลือกันไปทั่วแล้วเป็นแน่”
2:15 เมื่อฟาโรห์ทรงได้ยินถึงเรื่องนี้ก็หาช่องที่จะประหารชีวิตโมเสสเสีย แต่โมเสสหนีจากพระพักตร์ของฟาโรห์ไปอาศัยอยู่ในแผ่นดินมีเดียน ท่านจึงนั่งลงที่ริมบ่อน้ำแห่งหนึ่ง
การทรงเรียกของโมเสส
1. พระเจ้ามักใช้ในสิ่งที่เราเคยผิดพลาดมาก่อน เพื่อให้เราถวายเกียรติพระเจ้า … ดังนั้นจึงไม่แปลกหากพระองค์เรียกเราให้ย้อนกลับไปยังจุดเดิมที่เคยผ่านมาแล้ว เพราะนั่นจะเป็นจุดที่พระเจ้าใช้ เพื่อตัวเราเองและผู้อื่นจะเห็นความยิ่งใหญ่ของพระเจ้าในชีวิตเราและสิ่งที่พระเจ้าทำในตัวเรา
2. การทรงเรียกที่มีลักษณะพิเศษ ก็จะมีหมายสำคัญพิเศษ เพื่อให้เราเกิดความมั่นใจและเป็นตราประทับ
3. เมื่อพระเจ้าเรียก โมเสสมีคำถามกับพระเจ้ามากมายหลายเรื่อง … แท้จริงเขากำลังหาทางบ่ายเบี่ยง แต่พระเจ้าก็มีทุกคำตอบและทุกทางไว้รองรับเขาอยู่แล้ว เนื่องด้วยเขาไม่สามารถปฏิเสธพระเจ้าที่เขากำลังเผชิญหน้าและเห็นกับตาได้ เขาจึงต้องก้าวเข้าสู่การทรงเรียก … แท้จริงพระเจ้ามีวิธีทำให้เราตอบสนองเพราะพระองค์ทรงรู้จักเราเป็นอย่างดี ประสบการณ์ในการทรงเรียกของแต่ละคนจึงต่างกัน เช่น อิสยาห์ โนอาห์ โยนาห์และคนอื่นๆ รวมถึงเราเองด้วย
4. พระเจ้ามักเปิดเผยแผนการณ์คร่าวๆ ที่เป็นใจความสำคัญให้กับเราก่อน เพื่อเป็นหลักประกันความมั่นคงและมองทางที่จะเดินไปออก แล้วรายละเอียดจึงจะมาแบบก้าวต่อก้าวเมื่อเราเริ่มไปทีละก้าวกับพระองค์
050213