พระเยซูเสด็จประทับนั่งบนบัลลังก์ เมื่อทรงนั่งลงทุกสิ่งล้วนน้อมถ่อมลง และ หมดเวลาสำหรับการต่อเวลาให้ยืดยาวออกไป พระหัตถ์ขวาของพระองค์ถือลูกตุ้มใหญ่มีโซ่ยาวประมาณคืบ ด้านหนึ่งเป็นลูกตุ้ม ด้านหนึ่งเป็นขอเกี่ยว
พระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงตรัสว่า “เมื่อใดที่พระเยซูทรงประทับนั่งลงบนบัลลังก์ เมื่อนั้นวันเวลาแห่งการตัดสินจะมาถึง เวลายุติของการให้โอกาสจะหมดลง”
ข้าพเจ้าสัมผัสได้ถึงความว้าวุ่นที่อยู่ไม่เป็นสุข
พระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงตรัสต่อ “นั่นแหละจะเป็นความวุ่นวายของแผ่นดินโลก และ ผู้ที่อิดออด ไม่ยอมกลับใจ พวกเขาว้าวุ่น ปรารถนาจะต่อเวลาออกไป แต่นี่แหนะ.. หมดเวลาลงแล้ว!!!”
ข้าพเจ้ามองดู และ รู้ว่า ทันทีที่พระเยซูหย่อนตัวลงถึงบัลลังก์ นั่น คือ การตัดสินว่า … “เวลานั้นมาแล้ว”
ข้าพเจ้าครุ่นคิดภายในว่า “โอ้ ยังก่อน อีกสักนิด เพราะอีกฟากหนึ่งกลับมองเห็นว่าโลกยังคงเดินไป ผู้คนยังคงอิ่มหนำต่อการใช้ชีวิตเยี่ยงเดิม ไม่ทุกข์ร้อน ไม่กลับใจ ไม่ตื่นตัวเลย”
สายตาข้าพเจ้าจ้องมองดูที่พระหัตถ์ของพระเยซู ก็รู้ทันทีว่านั่น คือ “ตาชั่งที่แสนจะยุติธรรม”
ใจหนึ่งก็รู้สึกอบอุ่น ปลอดภัย และ มั่นใจมากๆ เป็นความรู้สึกที่เป็นพยานฝ่ายเราเองที่ได้ยืนต่อหน้าพระองค์ … แต่อีกใจหนึ่งก็รู้ทั้งรู้ว่า ด้วยความเที่ยงตรงนั้นเอง ผู้คนจำนวนมากจะต้องถูกลงโทษ ด้วยตาชั่งนั้นจะฟ้องกลับไปยังทุกคนว่าเป็นอย่างไร? … ใจภายในกลับรู้สึกร้อนรุ่ม อยากจะขอโอกาสอีกสักครั้งต่อพระองค์ เพื่อผู้คนมากมาย
ตาชั่งที่เที่ยงตรงของพระเยซู
น้ำตาแห่งการร้องขอ และ วิงวอนได้เอ่ยล้น ในขณะเดียวกับที่สัมผัสได้ถึงความยุติธรรมของพระองค์ และ ความรักที่อดทนนานแสนนาน ทรงคุณ และ ทรงให้โอกาส มากกว่าที่ตัวข้าพเจ้าเป็นอย่างแน่นอน …. ทำให้ข้าพเจ้ายอมจำนน และ ยอมรับถึงสิ่งที่ได้รับรู้ว่า “ทรงเป็นพระเจ้าเที่ยงแท้ และ ทรงยุติธรรมเพียงใด” พระหัตถ์ที่ถือตาชั่งนั้น ไม่บิดพลิ้ว ด้วยประการทั้งปวงเป็นแน่ แม้ถึงวาระ และ เวลา ก็ไม่มีสิ่งใดให้กังวล
ในขณะที่ข้าพเจ้าทั้งอยากอ้อนวอนต่อพระยซู แต่ก็ทำไม่ได้ เนื่องจากพระองค์เท่านั้นที่ทรงรู้ทุกสิ่ง และ วาระเวลา มันเข้ามาใกล้แล้ว พระองค์ผู้แสนอดทนนานกว่าข้าพเจ้าเอง หรือใครทั้งหมด …
พระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงเคลื่อนภายในข้าพเจ้า และ ตรัสว่า “จงทำในสิ่งที่เจ้าคิดว่าทำได้เถิด”
ข้าพเจ้ารีบเร่งอธิษฐานเผื่อ สารภาพบาป แทนผู้คนมากมาย ทั้งในครอบครัว พ่อแม่ พี่น้องที่ไม่เชื่อพระเจ้า คนที่รู้จักเท่าที่จะนึกได้ ไปจนถึงผู้คนที่เชื่อแต่หาได้ยำเกรงพระองค์ไม่ ทั้งบรรดาผู้เหน็ดเหนื่อยที่จะต่อกำลังแก่พวกเขา รวมถึงคนที่ข้าพเจ้าไม่ได้รู้จักเลย…. *** แน่ละ ข้าพเจ้าไม่ลืมที่จะอธิษฐานเผื่อตัวเอง และ ครัวเรือนก่อนเป็นแน่แท้ ***
ใจภายในข้าพเจ้าตระหนักยิ่งนักว่า หากปลายโซ่อีกข้างหนึ่งเกี่ยวสิ่งใดไว้ลูกตุ้มนั้น จะเปิดเผยถึงความยุติธรรมของพระเจ้าออกมา มันจะถูกชั่งให้สมดุลย์ ตาชั่งต้องไม่เอียงด้านใดด้านหนึ่ง
ตัวข้าพเจ้าเองเร่งสำรวจตัวเองอย่างมาก แต่ก็นึกไม่ออกจริงๆ ว่า …
มีอะไรบ้าง , เรื่องไหนบ้าง , อย่างไร ที่ทำให้ลูกตุ้มนั้นเอียงหรือเปล่า??? … มันทั้งตื้อ ทั้งสั่นเกรง ทั้งมั่นใจ แต่ก็ไม่วายที่จะหวั่นๆ ….
ได้แต่ครุ่นคิด และ รู้สึกหวั่นไหว ต่อหน้าพระเยซูความมั่นใจในพระองค์ยิ่งมากขึ้น แต่ความมั่นใจในตนเองกลับลดลงอย่างสิ้นเชิง
พระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงปลอบประโลมข้าพเจ้าว่า “จงไว้วางใจพระองค์ผู้ทรงสถิตย์อยู่ด้วยกับเจ้าเถิด”
ความสงบได้ครอบคลุมตัวไปทั่ว จนสั่นไปทั้งร่าง ภายในนิ่งสงบ อย่างชะงักงันจนอยากหลับให้สบาย
13/08/2014 20:51